Μελισσοθεραπεία: Πώς γίνεται, ποια είναι τα οφέλη της για την υγεία

Η Μελισσοθεραπεία είναι μια μέθοδος επιστημονικών δραστηριοτήτων, που χρησιμοποιεί τα προϊόντα της μέλισσας για θεραπευτικούς λόγους και περιλαμβάνει τις παρακάτω αρχές:

1.      Επιστημονικά πρωτόκολλα για την παραγωγή φαρμακευτικών προϊόντων, προερχόμενων από τη μέλισσα.

2.      Κλινικές δοκιμασίες για τη χρησιμοποίηση προϊόντων της μέλισσας.

Καθορισμός δεδομένων για τη μετατροπή των προϊόντων της μέλισσας σε φαρμακευτικά προϊόντα, είτε αυτούσια είτε σε συνδυασμό με άλλα φαρμακευτικά φυτά και προϊόντα, που βγαίνουν από αυτά.

Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΗΣ ΜΕΛΙΣΣΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ

1.      Διδασκαλία

Παρατήρηση της μέλισσας

Εμπειρία, παραδόσεις και απαντήσεις συγκεντρωμένες από:

–Μελισσοκόμους

–Λαϊκή Θεραπευτική

–Θεραπευτές

Θέτουν

 τα θεμέλια της έρευνας

2.      Έρευνα

Οι σκοποί της

Ø          Να αναπτύξει τη γνώση αναφορικά με τη Μελισσοθεραπεία.

Ø          Να δώσει σε αυτή τη γνώση μια αξιόπιστη μορφή, που μπορεί να μεταδοθεί και να αναπαραχθεί.

Ø          Να προσδιορίσει τις παραμέτρους και τους διάφορους συνδυασμούς τους.

Να αναλύσει τη θεραπευτική δραστηριότητα συγκεριμένων δειγμάτων.

Η πορεία της

Ø          Να προσδιορίσει τις διαδιακασίες της εκτροφής της μέλισσας.

Ø          Να αναπτύξει κλινικές τεχνικές.

Ø          Να προσδιορίσει τις παραμέτρους των διαφορετικών τρόπων παραγωγής των προϊόντων της μέλισσας.

Οι μεταβλητοί παράγοντες

Μια λίστα παραμέτρων, που διαφοροποιούνται:

ü                Η Μέλισσα (είδος, σμήνος, υγεία, φροντίδα)

ü                Η Κυψέλη (τύπος, υλικά, φροντίδα)

ü                Το Περιβάλλον (μόλυνση, χλωρίδα)

Τα Υλικά και οι Τεχνικές (τρύγος, μεταφορά, αποθήκευση)

Τα δείγματα

Πρέπει να υπάρχουν διαθέσιμα προϊόντα για ανάλυση, των οποίων οι διαδικασίες παραγωγής έχουν πολύ καθαρά προσδιοριστεί.

Ανάλυση

Αναλύουμε αυτά τα προϊόντα με σκοπό να ορίσουμε:

ü                Τις θεραπευτικές τους ιδιότητες

ü                Τα κριτήρια της ποιότητάς τους

Τα κριτήρια ποιότητας των διαδικασιών, που χρησιμοποιούνται, για την παραγωγή τους

Διαδικασίες

Βασιζόμενοι σε αυτά τα αποτελέσματα, πρέπει να προσδιορίσουμε τις διαδικασίες, παραγωγής των καθαρών προϊόντων της μέλισσας για θεραπευτική χρήση.

Κλινικές χρήσεις

Να προσδιοριστούν οι κανόνες για την κλινική εφαρμογή των προϊόντων και των τεχνικών της Μελισσοθεραπείας.

Εκδόσεις

Τα αποτελέσματα της έρευνας είναι διαθέσιμα σε όσους ενδιαφέρονται.

3.      Μελισσοτροφία για θεραπεία

ü                Ο Μελισσοκόμος είναι ο συνδετικός κρίκος στη θεραπευτική αλυσίδα.

ü                Η Μελισσοθεραπεία αναγνωρίζει τη δουλεία του και την επιδεξιότητά του.

ü                Ευαισθητοποιεί και εκπαιδεύει τους μελισσοκόμους στην χρήση των προκαθορισμένων διαδικασιών παραγωγής για θεραπευτική χρήση.

ü                Βοηθάει τους μελισσοκόμους στην εφαρμογή αυτών των δεδομένων και στην ποιοτική παρακολούθηση των προϊόντων τους.

Ανοίγει νέες αγορές φαρμακευτικών προϊόντων, που έχουν επιπρόσθετη αξία

.

4.      Φαρμακοποϊία

Ανάπτυξη

Με καθορισμένα και αναπαραγωγίσιμα προϊόντα μπορούμε:

ü                Να αναπτύξουμε φαρμακευτικές φόρμουλες.

Να ψάξουμε συνέργειες μεταξύ διαφόρων προϊόντων της μέλισσας και άλλων φυσικών ενεργών προϊόντων (π.χ. Αιθέρια έλαια)

Παραγωγή

Τα προϊόντα της φαρμακοποϊίας μπορόυν να βρουν εφαρμογή σε οργανισμούς υγείας, κλινικές ακόμη και σε νοσοκομεία.

Σύγκριση  και ιδιότητες Αντιβιοτικών και Αρωματικών Μελιών

ΑΝΤΙΒΙΟΤΙΚΑ

                                                                          

Α.

Σύνθεση:

-Συνθετικά μόρια

Β.

Χημεία:

-Μονοσυνθετικό μόριο

-Σταθερό, αμετάβλητο

Γ.

Προέλευση:

-Ετεροτροφικά καλούπια

Δ.

Αντίσταση:

-Κοινή

Ε. Δράση:

-Βακτηριοστατικά
-Καταστολή ανοσοποιητικού συστήματος

ΣΤ. Παρενέργειες:

-Έχει παρατηρηθεί τοξικότητα

Ζ. Χρήση:

-Όλο και πιο ακριβής

ΑΡΩΜΑΤΙΚΑ  ΜΕΛΙΑ

Α. Σύνθεση:

-Μίγμα μελιού και αιθερίων ελαίων

Β. Χημεία:

-Σύνθετα φυσικά μορια

-Σε συνεχή εξέλιξη

Γ. Προέλευση:

-Προέρχονται από ανώτερα φυτά

Δ. Αντίσταση:

-Δεν έχει παρατηρηθεί

Ε. Δράση:

-Βιοφυσικά, βακτηριοκτόνα

-Αναληπτικά του ανοσοποιητικού συστήματος

ΣΤ.

Παρενέργειες:

-Ευεργετικά

Ζ.

Χρήση:

-Ευελιξία

Αρωματικό μέλι = Μέλι + Αιθέρια Έλαιαà  ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΡΓΕΙΑΣ

Η Αποτελεσματικότητα της Χρήσης των Αρωματικών Μελιών:

Λοιμώξεις

Ψυχο-νευρο-ενδοκρινικά προβλήματα

Φλεγμονώδεις καταστάσεις

Εκφυλιστικές παθολογικές καταστάσεις

Θεραπευτική Δράση/Κλινικές βελτιώσεις:

-Απλά οξέα περιστατικά: από την 3η μέρα της ενάρξεως της δοσολογίας και μετά

-Οξέα περίπλοκα περιστατικά: από την 4η μέρα της ενάρξεως της δοσολογίας και μετά

-Χρόνιες μολύνσεις: από την 3η μέρα ενάρξεως της δοσολογίας και μετά

Ευαισθησία των μικροβίων στα Αρωματικά Μέλια

Ø          Χρυσίζον σταφυλόκοκκος

Ø          Πνευμονιόκοκκος

Πρωτέας

Κολοβακτηρίδιο

Ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού

5.      Φάρμακα

Τα φάρμακα, που προέρχονται από μελισσοκομικά προϊόντα είναι: μέλι, γύρη, βασιλικός πολτός, πρόπολη, κερί, κεντρί. Χρησιμοποιούνται είτε μόνα τους είτε σε συνδυασμούς ή ως παράγωγα αυτών με προϋπόθεση την εφαρμογή πρωτοκόλλων θεραπείας της Φαρμακοποϊίας, όπου υπάρχουν.

6.      Διδασκαλία

Σύνθεση

Ø          Κάθε βήμα του κύκλου αυτού παρέχει πηγές πληροφοριών και εμπλουτίζει την ήδη αποκτημένη γνώση.

Η διδασκαλία ανοίγει νέους δρόμους έρευνας.

Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΗΣ ΜΕΛΙΣΣΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΕ

Παγκόσμιες επιδράσεις της Μελισσοθεραπείας

Ø          Κάθε χώρα συvεισφέρει στην εξέλιξη της Μελισσοθεραπείας.

Ø          Κάθε χώρα αυξάνει την ιατρική της ανεξαρτησία.

Είναι απαίτηση των αναπτυσσόμενων χωρών, η απόκτηση εκτεταμένης ιατρικής ανεξαρτησίας με τη χρήση των δικών τους φυσικών πηγών.

Η Μελισσοθεραπεία σαν μια ανθρωπιστική συνεισφορά

ü                Αποτελεσματικές θεραπείες.

ü                Σεβασμός της οικολογικής ισορροπίας.

ü                Θεραπείες με χαμηλό κόστος.

ü                Από την κλινική στο νοσοκομείο, μια απλή προσέγγιση.

ü                Ιατρική αυτονομία για τη χώρα.

ü                Νέες δραστηριότητες, που δημιουργούν παραπάνω εισόδημα.

Βοηθάει στην άσκηση της επιστήμης των ιατρών.

Η μελισσοτροφία ως συνδετικός κρίκος της θεραπευτικής αλυσίδας.

Μελισσοκομία, Δασοκομία και Γεωργία, όλα αυτά συνεισφέρουν στη βελτίωση της Δημόσιας Υγείας

Αποτέλεσμα

Η Μελισσοθεραπεία συνεισφέρει στη Δημόσια Υγεία, δίνοντας σε μια χώρα την ευκαιρία να αναπτύξει ευρύτερη ιατρική ανεξαρτησία, χρησιμοποιώντας τις δικές της πηγές.

ΠΡΟΠΟΛΗ

Η λέξη «πρόπολης» ετοιμολογικά σημαίνει «προ της πόλεως». Οι μέλισσες  τη χρησιμοποιούν υπό μορφή επικαλύψης, σαν γενική μορφή προστασίας. Εξυπηρετεί το σκοπό να καλύπτει όλες τις τρύπες και τα κενά, που έχει μέσα το μελίσσι. Επιτρέπει όχι μόνο να φτιαχτούν οι καταστροφές στο μέσα μέρος του μελισσιού, στην κατοικία της εργάτριας, αλλά έχει επίσης σκοπό στους ψυχρούς ή πολύ θερμούς τόπους να μειώνει το μέγεθος της εισόδου της κυψέλης, έτσι ώστε να περιορίζει στο ελάχιστο δυνατό την πρόσβαση κρύου ή θερμού αέρα και των δυνητικών εχθρών μέσα στο μελίσσι. Επίσης εξυπηρετεί το σκοπό του να καθυστερεί την εξέλιξη των ασθενειών μέσα στο μελίσσι, λειτουργώντας, ως προφυλακτικό μέσο για τις εργάτριες μέλισσες στην είσοδο του μελισσιού. Ως εκ τούτου προσφέρει μια «μπάρα προστασίας» σε βακτήρια και ιούς. Η χρήση της πρόπολης έχει θεμελιώδη σημασία στην αποικία των μελισσών, αν θεωρήσουμε ότι το μελίσσι σε 50 λίτρα χώρο έχει 40.000 με 50.000 μέλισσες και με θερμοκρασία που κυμαίνεται από 35-38^ο C, με την αντίστοιχη υγρασία να βρίσκεται στο 70% και με την υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη, η κυψέλη παρέχει τις ιδεώδεις συνθήκες για μικροβιακή ανάπτυξη.

Οι μέλισσες κυρίως παράγουν την πρόπολη, ξεκινώντας από φυτικές ρητίνες που εκκρίνονται από τους οφθαλμούς των φυτών και από τη φλοίδα ορισμένων δέντρων, όπως είναι οι λεύκες κτλ. Συλλέγουν τις ρητίνες, τις οποίες προσροφούν και  αναμειγνύουν με το σάλιο τους. Αφού τη μεταφέρουν μέσα στην κυψέλη, με τις τρίχες των ποδιών τους, σκεπάζουν τα εσωτερικά και εξωτερικά μέρη της κυψέλης με την πρόπολη, η οποία ισχυροποιεί την αποικία των μελισσών και της παρέχει ένα υγιέστερο περιβάλλον. Ακόμη η μέλισσα αλείφει το σώμα της με αυτή την ουσία, για να προστατέψει τον εαυτό της από τους φυσικούς εχθρούς.

Χρήση από μέλισσες

Οι μέλισσες τη χρησιμοποιούν για να επιχρίουν τα εσωτερικά τοιχώματα της κυψέλης. Tαριχεύουν με την πρόπολη μεγαλόσωμα ζώα, όπως ποντίκια, που πέθαναν μέσα στην κυψέλη και δεν είναι σε θέση να τα μεταφέρουν έξω.

Η πρόπολη δεν επιτρέπει την ανάπτυξη μικροβίων και δυσοσμιών. Επιχρίουν τα κελιά των κηρυθρών μετά την εκκόλαψη των μελισσών για να τα αποστηρώσουν, ώστε αυτά να είναι έτοιμα, για να γεννήσει η Βασίλισσα.

Φυσικές ιδιότητες

Στη θερμοκρασία των 20 C^o είναι μαλακή και κολλάει, ενώ σε χαμηλότερη γίνεται σκληρή και εύθραυστη. Διαλύεται στη βενζίνη, στην ακετόνη και σε διάλυμα υδροξειδίου του νατρίου. Τα διαλύματα όμως αυτά είναι τοξικά και επικίνδυνα για το δέρμα. Στο οινόπνευμα διαλύεται λιγότερο, αλλά η χρήση του δεν είναι επικίνδυνη.

 

Όταν είναι ακατέργαστη, το χρώμα της είναι σκούρο πράσινο.

Παραλαβή και παραγωγή

Ο μελισσοκόμος συλλέγει την πρόπολη ξύνοντας εσωτερικά τοιχώματα κυψελών, καπάκια και πλαίσια, όπου την εναποθέτουν.

Οι μέλισσες έχουν την τάση να καλύπτουν εκτός από τα τοιχώματα και τα καπάκια και κάθε ανεπιθύμητο σώμα, που θα μπει στην κυψέλη. Εκμεταλλευόμενοι αυτή την ιδιότητα των μελισσών τοποθετούμε πλαστικό πλέγμα στο επάνω μέρος των πλαισίων, το οποίο καλύπτεται από τις μέλισσες με πρόπολη, και αργότερα το μαζεύουμε. Το τοποθετούμε στην κατάψυξη, όπου ψύχεται, και κατόπιν τινάζουμε το πλαίσιο, από το οποίο παραλαμβάνουμε καθαρή πρόπολη.

Οι σκληρές ακαθαρσίες, αφού συλλέγονται με ξύσιμο, απομακρύνονται και μετά η πρόπολη διαλύεται σε ένα διάλυμα 70% αιθυλικής αλκοόλης, η οποία επιτρέπει την αφαίρεση του κεριού, που είναι ελαφρά διαλυτό σε χαμηλές θερμοκρασίες.

Υπολογίζεται ότι κάθε μελίσσι μπορεί να παράγει από 100 έως 300gr πρόπολη το χρόνο.

Τα είδη της πρόπολης και η γεωβοτανική τους προέλευση.

Η πρόπολη συλλέγεται από τις μέλισσες κυρίως από φυτά, δέντρα και μπουμπούκια δέντρων. Στην Ευρώπη και στις άλλες περιοχές με εύκρατα κλίματα, τα δέντρα αυτά είναι: οι λεύκες, καστανίες, αρωματικά φυτά, βελανιδιές. Ανάλογα της βοτανικής προελεύσεως έχουμε διάφορους τύπους πρόπολης, με μικρές διακυμάνσεις στη σύστασή της.  Οι μέλισσες, όπου δεν υπάρχουν δέντρα, όπως σε νησιά, για να συλλέξουν την πρόπολη, μαζεύουν ακατάλληλες ουσίες, π.χ. πίσσα, υπολείμματα χρωμάτων κτλ. Η πρόπολη, που προέρχεται από τετοιες ουσίες είναι επικίνδυνη για το ίδιο το μελίσσι, αλλά και για τον άνθρωπο, αν χρησιμοποιηθεί για θεραπευτικούς σκοπούς. Γι’ αυτό χρειάζεται προσοχή κατά την επιλογή της πρόπολης, που προορίζεται για θεραπευτική χρήση. Διαφορετικά μπορεί να προκληθούν αλλεργίες, μολύνσεις και ερεθισμοί του δέρματος

Τα χαρακτηριστικά μιας καλής ποιότητας πρόπολης

Μια χρήσιμη και καλής ποιότητας πρόπολη πρέπει να έχει τις παρακάτω ιδιότητες:

Ø          Να είναι φρέσκη, όχι μεγαλύτερης ηλικίας των 2 ετών.

Ø          Να είναι καθαρή.

Ø          Να μην περιέχει ξένα σώματα, όπως ξύλα, μπογιές κυψελών, πίσσα κτλ

Διατήρηση της πρόπολης

Η πρόπολη διατηρείται σε ερμητικά κλειστά βάζα, μακριά από το φως και την υψηλή θερμοκρασία. Η χρήση της όταν είναι φρέσκια, μας βοηθάει στο να επωφεληθούμε το μέγιστο των ιδιοτήτων της. 

Χημική σύνθεση της πρόπολης

Η σύνθεση της πρόπολης διαφέρει, σύμφωνα με την βοτανικής της προέλευση. Ωστόσο είναι εύκολο να αναγνωριστούν ορισμένα από τα 150 διαφορετικά συστατικά, που κάνουν την πρόπολη ένα πραγματικό «χείμαρρο» από αρωματικά συστατικά. Μόλις βγει από την κυψέλη, η πρόπολη είναι ικανή να αποκαλύψει ένα μεγάλο μέρος από τα μυστικά της:

Ø          50 με 55% ρητίνες

Ø          20 με 35% κερί (ένα μίγμα από πράσινο κερί φυτική προέλευσης, και το προστιθέμενο κερί των μελισσών)

Ø          5 με 10% αιθέρια έλαια

Ø          5% γύρη

Ø          5% από άλλες, οργανικές και ανόργανες ουσίες

Πρέπει να σημειώσουμε την παρούσία των πάνω από 40 φλεβονοειδών, των αλειφατικών αρωματικών οξέων, των φαινολικών στοιχείων, των αρωματικών αλδεϋδών, των αμινοξέων, των ζακχάρων και πολλών βιταμίνων.

Η πρόπολη στην Μελισσοθεραπεία

Η πρόπολη είναι γνωστή από αρχαιοτάτων χρόνων. Στις παλιές γραφές ονομαζόταν «μαύρο κερί». Οι Έλληνες, οι Πέρσες οι Ρωμαίοι, οι Αιγύπτιοι, οι Άραβες και οι Ίνκας τη χρησιμοποιούσαν για τις βιολογικές της ιδιότητες. Ο Ιπποκράτης συνιστούσε την επάλειψη με πρόπολη για την επούλωση των πληγών. Στη Ρώμη, όπου μια ολόκληρη κουλτούρα ήταν αφιερωμένη στη μέλισσα και στα προϊόντα της, η πρόπολη πουλούνταν πιο ακριβά από το μέλι. Κάθε Ρωμαίος λεγεωνάριος την είχε μαζί του κατά τη διάρκεια των στρατιωτικών του εκστρατειών. Για τους Αιγυπτίους, η μέλισσα είχε μεγάλη θρησκευτική σημασία και συμβόλιζε τη γενναιότητα, ενώ στη Μινωϊκή εποχή τη γονιμότητα, με το γνωστό σήμα της μέλισσας των μαλλίων. Η πρόπολη χρησιμοποιούνταν στην θεραπευτική από τους ιερείς, για μεγάλη ποικιλία ασθενειών καθώς επίσης στην ταρίχευση πτωμάτων. Ο διάσημος ιατροφιλόσοφος Αβικένας, στον 11^ο αίωνα είχε παρατηρήσει ότι η πρόπολη δρα αποτελεσματικά στους τραυματισμούς από βέλη τόξων κατά τη διάρκεια πολεμικών επιχειρήσεων. Στο τέλος του 19^ου αιώνα, στη Ρωσία και στη Γερμανία, η αγορά ήταν γεμάτη από πρόπολη. Ήταν γνωστή για τη χρήση της ως θεραπεία των μολύνσεων και για την επούλωση πληγών, όπως επίσης και ως αντιφλεγμονώδες, με τη μορφή αλοιφής, λοσιόν και εμπλάστρου. Οι σημερινές χρήσεις της πρόπολης στην ιατρική έχουν μεταφερθεί στις μέρες μας από γενιά σε γενιά. Τις τελευταίες δεκαετίες στην Ανατολική Ευρώπη, Ασία και κυρίως στην Ιαπωνία, η σύγχρονη ιατρική κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η πρόπολη πρέπει να πάρει τη θέση που της αξίζει, όπως αποδείχτηκε μετά από πολυετή έρευνα σε αναγνωρισμένα και φημισμένα εργαστήρια.

Γενικές ιδιότητες της πρόπολης

Η πρόπολη και ορισμένα από τα συστατικά της έχουν πολλές βιολογικές και φαρμακολογικές ιδιοτήτες. Οι βακτηριοστατικές ιδιότητές είναι ισοδύναμες με τα αντιβιοτικά. Πράγματι, το επικάλυμμα της πρόπολης, που είναι πολύ λεπτό και καλύπτει το εσωτερικό του μελισσιού, έχει αποδειχτεί αρκετό για να εμποδίσει τη διάβρωση του ξύλου, για την οποία υπεύθυνος είναι ο Bacillus larvae, που γρήγορα εξελίσσεται. Τα πολλά φλαβονοειδή (που περιλαμβάνονται στην πρόπολη) και η συγκέντρωσή της σε αρωματικά μόρια είναι η αρχή της αντιβακτηριδιακής της δράσης.

Η πρόπολη αποτελεί μια πραγματική παρεμπόδιση για τη σήψη, πράγμα που εξηγεί την ταρίχευση των μικρών εισβολέων, μετά από κάλυψή τους με αυτή.

Η πρόπολη έχει τοπικά αναισθητικά χαρακτηριστικά χάρη στα αιθέρια έλαια, τα οποία σύμφωνα με ορισμένες μελέτες είναι 3 φορές ισχυρότερη από τα αναισθητικά. Επουλώνει τις πληγές και βοηθάει στην ανάπλαση των ιστών (σχετικά με εγκαύματα δευτέρου βαθμού, εκζέματα κτλ). Η πρόπολη είναι πολύ αποτελεσματική στην υγεϊινή της στοματικής κοιλότητας, υπό μορφή οδοντοπλυμμάτων, όπου καταπολεμά τις διάφορες λοιμώξεις και την κακοσμία. Βοηθάει στη θεραπεία κρυολογημάτων, πονόλαιμων, χρόνιων φαρυγγίτιδων, αφθών, γαστρεντερίτιδας, κολίτιδας.

Όλοι οι τύποι πρόπολης έχουν την ιδιότητα να ενεργοποιούν το ανοσοποιητικό σύστημα.

Η αντιβακτηριακή δράση της πρόπολης

Η πρόπολη καλύπτει μεγάλο φάσμα βακτηρίων. Η παράλληλη χορήγηση της πρόπολης με τα αντιβιοτικά μειώνουν τις βλάβες, που προκαλούν τα τελευταία στον οργανισμό. Η πρόπολη δρα στο σταφυλόκοκκο, στο στρεπτόκοκκο, που είναι υπεύθυνοι για μολύνσεις της στοματικής κοιλότητας.

Το σιναμικό οξύ, ορισμένα αρωματικά συστατικά και πολλά φλαβονοειδή είναι ουσίες, που δρα σαν αντιβακτηριακό μέσο η πρόπολη. Οι μηχανισμοί που προκαλούν το θάνατο των βακτηριδίων δεν έχουν πλήρως κατανοηθεί, αλλά πολλοί Ιάπωνες ερευνητές απέδειξαν ότι η πρόπολη μπορεί και αναστέλλει τη μικροβιακή ανάπτυξη, προκαλώντας τη ρήξη της κυτταρικής μεμβράνης του βακτηριδίου και εμποδίζοντας με αυτό τον τρόπο τη διαίρεση-πολλαπλασιασμό του κυττάρου.

Αντιιοκή δράση της πρόπολης

Η δράση της πρόπολης κατά των ιών, είναι επίσης πολύ σημαντική και τα φλαβονοειδή που περιέχει, είναι κατά πάσα πιθανότητα υπεύθυνα για αυτή. Η δράση τους κατά των ιών του τύπου έρπη, και των αδενο-ιών έχει πλήρως επεξηγηθεί. Άλλα συστατικά, όπως οι εστέρες και το καφεϊκό οξύ εμπλέκονται στην δράση της πρόπολης. Τέλος, η πρόπολη λόγω της αντιικής της δράσης δρα προφυλακτικώς στη γρίπη, ηπατίτιδα Β και έρπη ζωστήρα.

Αντιμυκητισιακή δράση της πρόπολης

Η πρόπολη αποδεικνύεται αποτελεσματική εναντίον των επιθέσεων της επιδερμίτιδας από παθογόνους μύκητες. Στη δερματολογία και στην κοσμητολογία εξασφαλίζει τη λάμψη και τη στιλπνότητα του δέρματος, μειώνοντας τα Candida και Microsporum. Φαίνεται ότι η πρόπολη ενεργοποιεί το ανοσοποιητικό σύστημα και παράγει μεγαλύτερο αριθμό μακροφάγων, απαραιτήτων για την εξολόθρευση των μυκητών και των βακτηρίων.

Επουλωτική δράση της πρόπολης

Η πρόπολη επιταχύνει την επούλωση των κατεστραμμένων ιστών, κυρίως χάρη στα αιθέρια έλαια. Μελέτες έχουν αποδείξει την προστατευτική δράση της πρόπολης στους ιστούς, που έχουν υποβληθεί σε ραδιενέργεια. Η αντιοξειδοτική δράση της πρόπολης έχει μεγάλη επίδραση στην αναγέννηση κατεστραμένων κυττάρων, η οποία οφείλεται στα φλαβονοειδή, που περιέχει και τα οποία δεσμεύουν τις ελεύθερες ρίζες οξυγόνου.

Αναισθητική δράση της πρόπολης

Οι αναισθητικές ιδιότητες της πρόπολης οφείλονται στα πτητικά της έλαια (αιθέρια έλαια) και συνιστάται για τοπική αναισθητική χρήση, π.χ. για δείγματα εντόμων.

Αντιπαρασιτική δράση της πρόπολης

Η πρόπολη είναι αποτελεσματική στην αναστολή των παρασίτων, όπως Τριχομονάδα, Τρυπανόσωμα κτλ. Η αντιπαρασιτική της δράση οφείλεται στην αναστολή της σύνθεσης της πρωτεϊνης τους.

Αντιφλεγμονώδης δράση της πρόπολης

Μια πιθανή εξήγηση της αντιφλεγμονώδους δράσης της πρόπολης είναι η αναστολή της σύνθεσης της προσταγλανδίνης, που είναι υπεύθυνη για την εκδήλωση της φλεγμονής.

Προϊόντα με πρόπολη

Στο εμπορίο η πρόπολη κυκλοφορεί υπό μορφή:

Ø          Ταμπλετών

Ø          Καψουλών

Ø          Βαμμάτων

Ø          Διαλυμάτων

Ø          Καραμελών

Ø          Οδοντοπαστών

Ø          Τσιχλών

Όπως και σε σκευάσματα με άλλα προϊόντα, μέλι, γύρη, βασιλικό πολτό, Echinacea, με θαλασσινό νερό spray για τη μύτη.

Στα καλλυντικά:

Ως συστατικό στις κρέμες, λοσιόν, σαμπουάν, σαπούνια, lip sticks, αντιηλιακές κρέμες.

Στα βερνίκια που χρησιμοποιήθηκαν για το γυάλισμα των βιολιών Στραντιβάριους.

Χρήσεις

Ø         Δερματολογία: βακτηριδιακές και μυκητισιακές λοιμώξεις, τραύματα, εγκαύματα, έλκη, ψωρίαση, έκζεμα

Ø          Στοματολογία

Ø          Γαστεντερολογία: παράσιτα

Ø          Ρευματολογία

Ø          Ω.Ρ.Λ.

Ø          Μετεγχειρητικά προβλήματα

Ø  Ουροποιητικό σύστημα: προστάτης, υπερπλασία, λοιμώξεις ουροποιητικού

ΚΕΡΙ

Παραγωγή

Το κερί παράγεται από τις νεαρές εργάτριες, ηλίκιας 2 εως 3 εβδομάδων, από τους κηρογόνους αδένες που βρίσκονται κάτω από την κοιλιά τους. Για να παραχθεί ένα κιλό κερί, οι μέλισσες καταναλώνουν 8,5 κιλά μέλι και μικρή ποσότητα πρωτεϊνών, που παραλαμβάνουν από τη γύρη. Οι πρωτεϊνες χρησιμοποιούνται για την παραγωγή ενζύμων, χρήσιμα για τις διάφορες χημικές αντιδράσεις για τη σύνθεση του κεριού.

Μορφή

Κατά κανόνα το κερί είναι άσπρο, αλλά στις κηρήθρες παίρνει το κίτρινο χρώμα, που οφείλεται στα καροτινοειδή της γύρης.

  

Χημική σύνθεση

Το κερί περιέχει άνω των 300 ουσιών

Ø          Υδρογονάνθρακες: 16%

Ø          Αλκοόλες: 30%

Ø          Υδροξυοξέα: 15%

Ø          Λιπαρά οξέα: 30%

Ø          Διόλες: 4%

Άλλες ουσίες (χρωστικές, πρόπολη κτλ):5%

Φυσικές ιδιότητες

Ø          Έχει οσμή και γεύση, που την παίρνει από το μέλι, πρόπολη, γύρη κτλ.

Ø          Διαλυτό στους οργανικούς διαλύτες (αιθέρα, βενζίνη κτλ) και αδιάλυτο στο νερό.

Ø          Το κερί είναι υλικό μεγάλης αντοχής, διατηρείται χιλιάδες χρόνια και βρέθηκε στις μούμιες των Φαραώ.

Διαδικασία παραλαβής

Το κερί παραλαμβάνεται από:

Κομμάτια κηρηθρών, που προέρχονται από τα τοιχώματα της κυψέλης, παλιές κηρήθρες, απολεπίσματα κηρηθρών. Όλα αυτά μεταφέρονται σε ειδικές συσκευές, όπου ακολουθεί το λιώσιμο του κεριού, που γίνεται με ζεστό νερό ή με ατμό.

Οι ξένες ύλες κατακάθονται στον πυθμένα ή παραμένουν διαλυμένες στο νερό και έτσι παραλαμβάνεται το κερί. Για τη λεύκανση χρησιμοποιούνται και χημικά μέσα, όπως οξαλικό οξύ, θεϊικό οξύ, χλώριο, που είναι άριστα λευκαντικά, αλλά παράλληλα είναι τοξικά, γιατί είναι δυνατόν να απορροφόνται μικροποσότητες από το κερί. Από αυτή τη διαδικασία λαμβάνουμε καθαρό και λευκό κερί.

Παλαιότερα, αλλά και σήμερα για τον καθαρισμό χρησιμοποιείται ηλιακή ενέργεια, όπου το κερί χύνεται κατά λεπτά στρώματα σε λαμαρίνες. Από κάθε τόνο μελιού που τρυγείται παράγονται περίπου 10 κιλά καθαρού κεριού, σαν προϊόν των απολεπισμάτων.

Χρήσεις

Ø          Κατασκευή φύλλων κηρήθρας.

Ø          Παρασκευή λαμπάδων και κεριών.

Ø          Στη βιομηχανία φαρμάκων για επιχρίσματα χαπιών.

Ø          Στη ζωγραφική τέχνη.

Ø          Στην οδοντοτεχνική για κατασκευή καλουπιών.

Βερνίκι και χρώματα.

Είναι γνωστό ότι το κερί (κηρός κατά τους αρχ. Έλληνες) γνώρισε μεγάλη δόξα στους αρχαίους χρόνους, όπου χρησιμοποιούνταν σε έμπλαστρα και σε καταπλάσματα για τη θεραπεία πληγών και εγκαυμάτων καθώς και στην περιποίηση του δέρματος. Ο Ιπποκράτης συνιστά αυτό για καταπλάσματα στο λαιμό και για πλύσεις στις φλεγμονές του λάρυγγος, στόματος και στις αμυγδαλίτιδες.

Ωστόσο στους επόμενους αιώνες έπαψε να χρησιμοποιείται στην παραδοσιακή ιατρική. Τις τελευταίες δεκαετίες με την εμφάνιση της «πράσινης διατροφής» και τη χρήση των βοτάνων στη θεραπευτική, το κερί της μέλισσας αποτελεί και πάλι μέρος της θεραπευτικής.

Ως εκ τούτου χρησιμοποιείται με μεγάλη επιτυχία στη θεραπεία της αρθρίτιδας, στις ωτίτιδες, στις φλεγμονές της ρινικής περιοχής, στις δερματοπάθειες και στο βρογχικό άσθμα.

Φαίνεται επίσης ότι έχει ισχυρές αντιμικροβιακές ιδιότητες κατά ορισμένων βακτηριδίων, όπως π.χ. στις σαλμονέλες.

Στην Κοσμητολογία χρησιμοποιείται μέσα σε κρέμες προσώπου, χεριών, σώματος, γαλακτώματα καθαρισμού, αλοιφές, lip-stics, κραγιόν κτλ. Η χρήση του μέσα στις κρέμες και στα γαλακτώματα, λόγω των ενυδατικών και απαλυντικών ιδιοτήτων του, βοηθάει στη φροντίδα του ευαίσθητου, αφυδατωμένου και καταπονημένου από τον ήλιο, τη σκόνη και γενικώς τη ρύπανση του περιβάλλοντος δέρματος. Καθαρίζει την επιδερμίδα και έτσι προστατεύει το δέρμα από την πρόωρη γήρανση.

Στη δερματολογία συνιστάται, λόγω των αντιφλεγμονωδών ιδιοτήτων του, για την επούλωση πληγών και ελκών. Το κίτρινο κερί υπό μορφή εμπλάστρων χρησιμοποιείται στις ρευματοπάθειες και νευραλγίες.

Στην προσθετική οδοντιατρική χρησιμοποιείται για τη λήψη εκμαγείων και στην περιοδοντολογία ως αντιφλεγμονώδες.

Στην φαρμακοτεχνία βρίσκει εφαρμογή στην παρασκευή υποθέτων και στη λείανση των ταμπλετών

ΚΕΝΤΡΙ

Παραγωγή

Το δηλητήριο παράγεται στον αδένα και αποθηκεύεται στην κύστη. Άρχίζει να παράγεται λίγο πριν από την εκκόλαψη της εργάτριας και φθάνει στη μέγιστη ποσότητα (0,3mg) όταν η εργάτρια έχει ηλικία περίπου 15 ημερών και σταματάει να παράγεται όταν γίνει 25 ημερών. Κατά συνέπεια η ηλικιωμένη μέλισσα δεν μπορεί να ανανεώσει το δηλητήριο.

Μορφή

Είναι ένα διαυγές υγρό με χαρακτηριστικό άρωμα και πικρή γεύση.

Συστατικά

Κύρια συστατικά είναι:

Ø          Η Μελιτίνη, ένα πεπτίδιο, το οποίο όταν ενεθεί ελευθερώνει ισταμίνη, αιμολύει τα ερυθρά αιμοσφαίρια, με συνέπεια να προκαλείται πόνος και οίδημα.

Ø          Υαλουρονιδάση

Ø          Φωσφολιπάση

Ντοπαμίνη

Παραλαβή

Με τη χρήση ηλεκτρικού ρεύματος προκαλείται στις εργάτριες-μέλισσες η διάθεση να κεντρίσουν. Τοποθετούμε ένα συρμάτινο πλέγμα, που καλύπτεται με νάϋλον και οι ερεθισμένες εργάτριες κεντρίζουν το νάϋλον, αφήνουν το δηλητήριο τους, χωρίς να χάσουν το κεντρί τους, και έτσι συλλέγεται το δηλητήριο σε γυάλινα πλάκα, που βρίσκεται κάτω από το νάϋλον.

Κατά αυτό τον τρόπο μπορεί να συλλεχθεί 1gr δηλητηρίου από 20 περίπου μελίσσια

Χρήσεις

Χρησιμοποιείται για τη θεραπεία ρευματοειδούς αρθρίτιδας και αυτό προκύπτει και από το γεγονός ότι οι μελισσοκόμοι σπάνια πάσχουν από ρευματοειδή αρθρίτιδα. Είναι γνωστή η αλοιφή Forapin, για τη χρήση της στις ρευματοπάθειες.

Επίσης χρησιμοποιείται και για απευαισθητοποίηση ατόμων ευαισθήτων στα τσιμπήματα των μελισσών.

Ευρωπαϊκό συνέδριο για την υγεία των μελισσών

Ευρωπαϊκό συνέδριο για την υγεία των μελισσών

Η Eυρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA) σε συνεργασία με τη γαλλική υπηρεσία τροφίμων, περιβάλλοντος και επαγγελματικής υγείας και ασφάλειας (ANSES) διοργανώνουν επιστημονική διάσκεψη για την υγεία των μελισσών, επικεντρωμένη στον ρόλο της έρευνας και στην υποστήριξη της αξιολόγησης κινδύνου. 

Το συνέδριο, το οποίο λαμβάνει χώρα στο Παρίσι, στις 9 Δεκεμβρίου, απευθύνεται σε ευρύ κοινό, συμπεριλαμβανομένων των μελισσοκόμων, των ερευνητών, των υπευθύνων για τη λήψη αποφάσεων και των εκπροσώπων της βιομηχανίας και των οργανώσεων καταναλωτών.

Τα θέματα συζήτησης περιλαμβάνουν:

• Μεθοδολογίες για την αξιολόγηση κινδύνων και την έγκριση φυτοπροστατευτικών προϊόντων στην ΕΕ.
• Παρακολούθηση προγραμμάτων για την αξιολόγηση της υγείας των μελισσών.
  
• Μοντελοποίηση για την υποστήριξη ολιστικών εκτιμήσεων κινδύνου για την υγεία των μελισσών.
  

Η ημέρα θα τελειώσει με συζήτηση στρογγυλής τραπέζης με τίτλο «Βιώσιμη μελισσοκομία και γεωργία: η ανάγκη για εναλλακτικές μεθόδους επεξεργασίας και στενότερη συνεργασία μεταξύ μελισσοκόμων και γεωργών»..

Πηγή: Νέα ΠΑΣΕΓΕΣ: 

Όπλο ενάντια στο AIDS και τον καρκίνο το κεντρί της μέλισσας

Όπλο ενάντια στο AIDS και τον καρκίνο το κεντρί της μέλισσας

Νανοσωματίδια που περιέχουν μια ισχυρή τοξίνη από το δηλητήριο της μέλισσας, μπορεί να είναι το ισχυρό όπλο ενάντια στον ιό HIV που προκαλεί το AIDS. Όπως ανακοίνωσαν ερευνητές από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον, η τοξίνη «μελιττίνη» που ανιχνεύεται στο δηλητήριο της μέλισσας μπορεί να καταστρέψει τον HIV χωρίς να βλάψει τα περιβάλλοντα υγιή κύτταρα. Οι ερευνητές δήλωσαν ότι το εύρημά τους αποτελεί ένα σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση της δημιουργίας ενός τζελ που μπορεί να αποτρέψει την εξάπλωση του ιού HIV.

Όπως εξηγούν, η μελιττίνη καταστρέφει κακοήθη κύτταρα και ορισμένους ιούς. Τελευταία, βρέθηκε ότι η τοξίνη αυτή καταστρέφει το εξωτερικό περίβλημα του HIV, αλλά και άλλων ιών, «σαν να ανοίγει κανείς τρύπες σε ένα σακί». Η χορήγηση μελιττίνης σε αρκετά μεγάλες ποσότητες μπορεί να προκαλέσει εξαιρετικά σημαντική βλάβη σε τέτοιους ιούς. 

Σύμφωνα με τον Samuel A. Wickline, καθηγητή Βιοϊατρικών Επιστημών,

«γνωρίζαμε ότι τα νανοσωματίδια, φορτωμένα με μελιττίνη, έχουν αντικαρκινικές ιδιότητες, καθώς έχουν την ικανότητα να σκοτώνουν τα καρκινικά κύτταρα. Η σύνδεση αντικαρκινικών θεραπειών με το δηλητήριο της μέλισσας δεν είναι κάτι καινούργιο. Από το 2004 υπάρχουν επίσημες αναφορές ότι θα μπορούσε να έχει εφαρμογές στη θεραπεία και την πρόληψη του καρκίνου». 

Αυτό που φαίνεται να αποδεικνύεται τώρα είναι ότι η τοξίνη μελιττίνη χτυπά καίρια και τον HIV.

Μάλιστα, τα υγιή, φυσιολογικά κύτταρα παραμένουν ανέπαφα. Οι επιστήμονες απέδειξαν ότι τα νανοσωματίδια που είναι φορτωμένα με μελιττίνη δεν βλάπτουν τα κύτταρα αυτά αλλά στοχεύουν στον HIV.

Προκειμένου, μάλιστα, να αυξήσουν τα επίπεδα ασφαλούς χορήγησης της τοξίνης, οι ερευνητές προσέθεσαν στην επιφάνεια των νανοσωματιδίων «προφυλακτήρες» έτσι ώστε όταν έρχονται σε επαφή με τα φυσιολογικά κύτταρα, τα νανοσωματίδια να αναπηδούν αντί να προσκολλώνται. 

Αντίθετα, πιθανόν λόγω του μικρού μεγέθους του ιού HIV, οι προφυλακτήρες των νανοσωματιδίων δεν είναι λειτουργικοί. Όταν λοιπόν, ένα νανοσωματίδιο που είναι επικαλυμμένο με την τοξίνη της μέλισσας έρχεται σε επαφή με την επιφάνεια του HIV, την καταστρέφει. 

Ενώ τα περισσότερα φάρμακα ενάντια στον HIV λειτουργούν αναστέλλοντας την ικανότητα του ιού να πολλαπλασιάζεται, τα νανοσωματίδια μελιττίνης επιτίθενται σε ένα ζωτικό μέρος της δομής του.

Είναι επίσης θαυματουργή η αντικαρκινική συνέργεια του κεντριού της μέλισσας με την πρόπολη: 

Η πρόπολη εμφανίζει κυτταρολογική δράση εναντίων του ινοσαρκώματος στο παχύ έντερο, καθυστερεί την εξέλιξη του καρκίνου του δέρματος, προκαλεί απόπτωση των καρκινικών κυττάρων του ήπατος και γενικά, εμποδίζει την αναπνοή των καρκινικών κυττάρων. Ο συνδυασμός πρόπολης με δηλητήριο μέλισσας έχει 100% μεγαλύτερη ικανότητα καταστροφής των καρκινικών κυττάρων και όγκων.

Το βαρρόα, ο μεγαλύτερος εχθρός του μελισσιού

Το βαρρόα, ο μεγαλύτερος εχθρός του μελισσιού καταστρέφει μελίσσια μειώνεται και χανεται η παραγωγή περνάνε οι χρονιές και τα έξοδα ανεβαίνουν για τον μελισσοκόμο που αλλιώς ειχε υπολογίσει στην αρχή της χρονιάς και αλλιώς βρέθηκε στο τέλος της.
 Πολλά χρόνια τώρα τα ίδια χημικά μεσα χρησιμοποιούνται απο τους μελισσοκόμους για την καταπολέμηση του ,κάνοτας  το άκαρι να αποκτήσει ανθεκτικά γονίδια που επιβιώνουν και σε πολυ μεγαλύτερες δοσολογίες .
Το βαρρόα είναι απο τους λίγους οργανισμούς που μπορεί να γονιμοποιηθεί με συγγενικά γονίδια χωρις κανενα πρόβλημα αιμομιξίας , με τις θεραπείες που γίνονται στα μελίσσια επιβιώνουν τα βαρροα που βρισκονται μέσα στα κελιά του γόνου και καποια ανθεκτικά πάνω στις μέλισσες  . Πολλά απο αυτά γεννημένα απο την ίδια μάνα μπορούν να παράγουν νέους απογόνους- κλόνους , και πολύ γρήγορα γίνεται επιλογή ανθεκτική σε μια δραστηκή ουσία ιδικα όταν παραμένει για μεγάλο διάστημα στην κυψέλη .
 Θα παρατηρήσετε οτι αυτό δεν συμβαίνει με αλλα ακάρεα π.χ. με την μπράουλα που σπανια βλέπει κανεις πλέον .

 Αλλάζοντας δραστική ουσία η αυξάνοντας την δόση καθε 2-3 χρόνια υπαρχει καποιο αποτελεσμα αλλά λόγο ευρείας και αλόγιστης χρήσης για πολλά χρόνια , πλέον δεν μπορούμε να κάνουμε θεραπεία όταν το πρόβλημα έχει παρουσιαστεί αλλα κάνουμε απο πριν ακομα ,προληπτικά ωστε να κρατάμε τον αριθμό χαμηλα .
 Κρατώντας τον αριθμό των βαρρόα σε χαμηλά επίπεδα αποτρέπουμε εκτος απο την μείωση του πληθυσμού του μελισσιού και την εκδήλωση συμπτωμάτων των ασθενειών . Το βαρροα κινείται ζει και γεννάει μεσα στα κελιά μεταδίδοντας στις λάρβες ασθενειες και αυξάνει τους σπόρους τους .

 Στην ανάγκη για την μάχη κατά του ακάρεος , εκτος απο τα χημικα μέσα εχουν βρεθεί και πιο φυσικοι μέθοδοι , μερικοι δυσχρηστοι ,ασυμφοροι με περιορισμούς .
Η πιο οικονομική και λειτουργική κατα την γνώμη μου αυτή του οξαλικού οξέως , με πολυ καλά αποτελέσματα προς το παρόν , γιατι δεν υπάρχει μέθοδος που να μην αποκτηθεί κάποια στιγμή αντοχή απο το βαρρόα με την πάροδο του χρόνου .
 Οι πρώτες προσπάθειες που γίνονται απο μελισσοκόμους για ευρεία χρήση είναι αποθαρρυντικές για τους επαγγελματίες , που λειτουργούν κάτω απο την πίεση της σύγχρονης διαχείρισης των μελισσιών τους ( ο χρόνος είναι χρήμα ) σκεπτόμενοι περισσότερο ως επιχειρηματίες , κρατώντας βιώσιμη μια μελισσοκομική επιχείρηση με μεγάλο αριθμό σμηνών και έξοδα , καθε λεπτο μετράει.
 Πολύ μεγάλο πλεονέκτημα δίνεται με την εξάχνωση , ιδικα σε περιοχές που διατηρούν γόνο τα μελίσσια γιατι μπορούν να γίνουν πολλές εφαρμογές τον χειμώνα , χωρις να επηρεάζουν τις χειμερινές μέλισσες που πρέπει να μείνουν δυνατές για μεγάλο διάστημα κι αυτο γιατί μόλις κρυώσουν οι ατμοί παίρνουν την μορφή κρυστάλλων πάνω στις κερήθρες και στις μέλισσες που μετα καθαρίζονται . Με την διαβροχή , προτείνεται τον χειμώνα μια και μόνο εφαρμογή γιατί οι μέλισσες στην προσπάθεια τους να καθαρίσουν το οξύ το ρουφάνε στον πρόλοβο τους . Αν δεν εχουν την ευκαιρία να βγούνε εξω λόγο άστατου καιρού να το αδειάσουν και να καθαριστούν , το κρατάνε και καταστρέφεται το έντερο τους όπως γίνεται και με τους σπόρους της νοζεμίασης με κόστος σε αργή ανάπτυξη μετα η ακόμα και μείωση του πληθυσμού .
 Ομως , η εξάχνωση είναι μια πολύ χρονοβόρα διαδικασία , πολύ μικρος αριθμός μπορεί να γινει σε 1 24ωρο ιδικα με μονο μια συσκευή και ετσι λίγοι την χρησιμοποιουν ευρεως εκτως απο αυτη την αμερικάνικη πατέντα    https://beeinformed.org/2014/02/oxalic-acid-fogger-demostration/.

Για την διαβροχή τωρα πολύς ντόρος έχει γίνει..  προσπαθεί ο κόσμος να βρει ακρη και άκρη δεν μπορεί να βρεί στην χώρα μας ........

Μετα απο πολυ ψάξιμο πηρα κάποιες αποφάσεις στην ανάγκη μου για εναλλαγή θεραπείας το καλοκαίρι , που ειναι και η τελευταία ευκαιρεία για να βγούν καθαρές χειμερινές μέλισσες για ξεχειμώνιασμα μετα το φθινόπωρο , για δυνατά μελίσσια νωρίς την άνοιξη και χωρίς προβλήματα νοζεμίασης , τουλαχιστον σε μελίσσια που δεν έχουν ταλαιπωρηθεί σε πεύκο πριν τον χειμώνα .
Οι νεαρές μέλισσες δεν προσβάλλονται απο νοζεμίαση γιαυτό οταν ζητείται δείγμα μελισσών για έλεγχο γίνονται δεκτές μόνο μέλισσες μαζεμένες απο την είσοδο , ωστε να είναι όλες συλλέκτριες .Απο το ίδιο μελίσσι αν πάρουμε μέλισσες απο το κέντρο της μελισσόσφαιρας μπορεί να μην βεθεί μεγάλος αριθμός σπορείων .
 Θα κάνω μια προσπάθεια να εξηγήσω με απλά λόγια τι έκανα για να απλοποιήσω την διαδικασία ώστε να μπορώ να την εφαρμόσω σε μεγάλο αριθμο μελισσιών ακομα και στη νομαδική μελισσοκομία .

Πήρα λοιπόν , 1 κιλο νερο , μισο κιλο ζάχαρη και 60 γρ διένυδρο οξαλικό οξυ .
τα ζυγισα σε ζυγαρια κουζίνας χωρις την ακρίβεια +- του ενος γραμμαρίου . Τα εριξα ολα μαζι στο μπλέντερ , τα ανακάτευα για περίπου 15 λεπτά κατα διαστήματα .

το μειγμα λιώνει αλλα παραμένει θολο σαν λεμονάδα . Δεν πήρα καποια μέτρα προστασίας, γαντια ,γυαλια ,μασκα γιατι κατα την προσωπικη μου αποψη το οξυ ειναι πολυ ασθενές για να δημιουργήσει κάποιο πρόβλημα στο δέρμα . Ισως να είναι πιο ευαίσθητα τα μάτια .

Παρόλα αυτά για όποιον το δοκιμάσει θα του συνιστούσα να μην το κάνει και να εχει ολα τα προστατευτικά  ,σε περίπτωση που  παρουσιαστεί κάποια ευαισθησία η γινει κάποιο λάθος .

Εγω το έκανα με δική μου ευθύνη και δεν θα το συνιστούσα .Παρτε ολα τα μέτρα προστασίας αν το δοκιμάσετε .

Μετά πήρα μπουκάλια αναψυκτικόυ 1 1/2 λιτρου χωρις δοσομετρητή και γέμησα οσα χρειαζόμουν , εχοντας ένα εξτρά καπάκι με τρύπα απο 5άρι καρφί για να το αλλάζω και να το ρίχνω στα μελίσσια .

Δεν υπάρχει φόβος υπερδοσολογίας αν μετρήσουμε πόσο ρίχνει το μπουκάλι ανα πλαίσιο σε σχέση με μια σύριγγα ,αν θέλουμε πρώτα να κάνουμε και σχετικές μετρήσεις , γιατι ουσιστικα δεν μπορουμε να μετρησουμε με ακρίβεια τις μέλισσες που πατάνε ένα πλαίσιο η την ποσότητα του μείγματος που θα πέσει πάνω στα τελάρα η τον πάτο το οποίο μετά δεν το καθαρίζουν άμεσα  οι μέλισσες.. Το ποσοστό του οξέως ειναι πολύ μικρο για να αλλάξει σε τοξικά επίπεδα απο μερικά εμ ελ παραπανω .
Αφου μας περισέψει μείγμα δεν χρειάζεται να το πετάξουμε , μπορούμε να το διατηρήσουμε στο ψυγείο για αρκετές μέρες .

Αν αφεθεί εκτός ψυγείου ανεβαίνει η HMF και καραμελώνει το μειγμα γινεται κιτρονοκαφε και μπορει να ειναι τοξικο για την μελισσα . Οσο ειναι άσπρο ιδικα το καλοκαίρι δεν δημιουργεί πρόβλημα .
Αν οι θερμοκρασίες φτάνουν τους 37 τοτε καλυτερα να μην γινεται εφαρμογη η να γινεται το απογευμα . να αποφεύγεται σε νεαρες βασίλισσες η πολύ ταλαιπωρημένες μελίσσες που δεν εχουν προλάβει να ανανεώσουν τον πληθυσμό τους ( μετα  απο πευκο η λειλασια ) .

αν τα μελίσσια περνάνε μαλακό χειμώνα η πετανε κανονικα και κανουν γόνο , αλλα περισσοτερο και πιο σιγουρα το καλοκαίρι μπορούμε να κάνουμε τουλάχιστον 2 η και περισσότερες εφαρμογές για να πιάσουμε ολο τον κύκλο του γόνου αν 7-10 μερες .

.

στις φωτο μετα απο 2-3 μερες πεφτουν αρκετα βαρροα αν και ειχαν γινει εφαρμογη με χημικο σκευασμα , φαινεται οτι χρειάζεται αλλαγή δραστικης ουσιας πλεον 

Πηγή :ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΑ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑ

Μελισσόχορτο για την καλή υγεία

Μελισσόχορτο για την μνήμη, την κατάθλιψη, την πίεση, χωνευτικό, τονωτικό, τον πυρετό, τις ημικρανίες, τους πόνους, τον έρπητα

*Κλεοπάτρα Ζουμπουρλή, μοριακής βιολόγου

Το μελισσόχορτο ή lemon balm είναι επίσης γνωστό ως μελισσόφυλλο ή μελισσοβότανο ή αγριομέλισσα ή μελιττίς ή μελισσάκι ή κιτροβάλσαμο. Ανήκει στην οικογένεια των χειλανθών (lamiaciae) και η επιστημονική του ονομασία είναι Melissa Officinalis Τα φύλλα του μοιάζουν με εκείνα της μέντας αλλά βγάζουν ένα γλυκό και ελαφρώς λεμονάτο άρωμα. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού «γεννά» μικρά λευκά άνθη, γεμάτα νέκταρ, τα οποία προσελκύουν τις μέλισσες. Από τα άνθη του φυτού οι μέλισσες φτιάχνουν ένα από τα καλύτερα μέλια.
Η μυρωδιά του βοτάνου αυτού οφείλεται στο αιθέριο έλαιο που περιέχει κιτράλη, κιτρονελλάλη, λιναλοόλη και γερανιόλη.

Κατά το μεσαίωνα χρησιμοποιούσαν το μελισσόχορτο για να φτιάχνουν ελιξίρια νεότητας.
Ήταν γνωστό στην αρχαιότητα και αναφέρεται από τους Πλίνιο, Θεόφραστο και Διοσκουρίδη με τις ονομασίες μελόφυλλον, μελίτταιον και μελίτιον. Για περισσότερο από 2000 χρόνια, το μελισσόχορτο ήταν πολύτιμο συστατικό πολλών ελιξηρίων της ζωής, ενώ ήταν ιδιαίτερα αγαπητό στον τον Αβικέννα, Άραβα γιατρό του 11ου αι. Επί αιώνες ήταν δημοφιλές ως αποτελεσματική θεραπεία για τη μελαγχολία, το λήθαργο, την κακή μνήμη, αλλά και ως βοήθημα για την αποκατάσταση της νεανικής «ζωτικότητας». Οι μοναχοί του μεσαίωνα έβαζαν μελισσόχορτο μέσα σε «τονωτικά» που «ανακούφιζαν την καρδιά», για να δυναμώσουν την καρδιά και να τονώσουν τη διάθεση. Το νερό των Καρμελιτών, – ένα παρασκεύασμα του 17ου αι. που έφτιαχναν οι μοναχές του τάγματος των Καρμελιτών για δυναμωτικό και κατευναστικό των νευρικών πονοκεφάλων και της νευραλγίας, συνδύαζε μελισσόχορτο με φλούδα λεμονιού, μοσχοκάρυδο και ρίζα αγγελικής.

Το μελισσόχορτο είναι πολυετής πόα με πασαλώδη ρίζα. Προτιμά τα βαθιά και καλά στραγγιζόμενα εδάφη, τις σκιερές τοποθεσίες και δεν αντέχει στη ζέστη και τον ήλιο. Για το λόγο αυτό χρειάζεται τακτικό πότισμα, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια του καλοκαίρι.
Το φυτό είναι ιθαγενές της νότιας Ευρώπης και της περιοχής της Μεσογείου, αλλά σήμερα καλλιεργείται σε όλο το κόσμο. Έχει ύψος 70 με 150 εκατοστά.

Περιέχει ευγενόλη, σιτράλη Α & Β, κοπαίνη, καφεικό οξύ, θυμόλη, ουρσολικό οξύ, λιναλοόλη, λουτεολίνη, ροσμαρινικό, γερανιόλη, γερανιάλη, καρυοφυλλένιο και
σιτρονέλα. Στα τελευταία τρία αποδίδεται και το άρωμά του.

Ιδιότητες

Το μελισσόχορτο είναι γνωστό για την αντισπασμωδική, αντιφλεγμονώδη και αντιμικροβιακή του δράση. Η αντιβακτηριακή και αντισταμινική του δράση καθιστά το μελισσόχορτο άριστη θεραπεία για μολύνσεις και αλλεργίες, όπως ο αλλεργικός κατάρρους, το έκζεμα και οι φλεγμονώδεις παθήσεις των ματιών.
Συμβάλλει στη μακροζωία επειδή είναι σωματικό και πνευματικό διεγερτικό.
Τονώνει την καρδιά και το κυκλοφορικό σύστημα προκαλώντας διαστολή των περιφερειακών αγγείων, μειώνοντας έτσι την πίεση του αίματος.
Θεωρείται πολύ σημαντική η συμβολή του στην καταπολέμηση των ιών. Έρευνες επιβεβαιώνουν μάλιστα την αποτελεσματικότητά του σε περιπτώσεις επιχείλιου έρπητα.
Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε εμπύρετες παθήσεις όπως η γρίπη.
Ανακουφίζει τους σπασμούς του πεπτικού σωλήνα και χρησιμοποιείται στη φυσώδη δυσπεψία. Τονώνει το πεπτικό σύστημα και είναι καλό χωνευτικό, ιδιαίτερα σε κακή χώνεψη από νευρικότητα. Μελέτες έδειξαν πως η κατανάλωση του προστατεύει από τα έλκη. Πιο συγκεκριμένα, η κατανάλωση Μελισσόχορτου φάνηκε να αυξάνει την έκκριση προσταγλαδίνης Ε2 (prostaglandin E2) και βλεννίνης από τον οργανισμό και τη μείωση της έκκρισης οξέων.
Έχει αντικαταθλιπτικές ιδιότητες και είναι ιδιαίτερα χρήσιμο σε νευρικές κρίσεις, νευρασθένειες, υστερίες. Πρόκειται για φυτό εξαιρετικά αποτελεσματικό σε περιπτώσεις αϋπνίας, έντονου στρες, έντασης και ευερεθιστότητας, ενώ μπορεί να βοηθήσει ακόμα και άτομα με κατάθλιψη, χάρη στις καταπραϋντικές και χαλαρωτικές του ιδιότητες. Κλινικές μελέτες έδειξαν πως η δράση του αυτή οφείλεται, κατά κύριο λόγο, στοροσμαρινικό οξύ (rosmarinic acid) που περιέχει το βοτανο (και όχι στα αιθέρια έλαια όπως υποστηρίζουν αρκετοί). Πρόσφατη συστηματική έρευνα σε φοιτητές έδειξε πως η κατανάλωση Μελισσοχορτου μείωνε σημαντικά το stress κατά τη διάρκεια των εξετάσεων - οδηγώντας σε καλύτερη συγκέντρωση και επιδόσεις (για ως και 6 ώρες μετά τη κατανάλωση).
Μειώνει το άγχος και τη μελαγχολία επειδή επηρεάζει το τμήμα του εγκεφάλου που σχετίζεται με την ψυχική διάθεση.
Είναι σπασμολυτικό, σε νευραλγίες προσώπου, δοντιών και αυτιών. Επίσης ρυθμίζει τα έμμηνα σε περιπτώσεις δυσμηνόρροιας και πόνων.
Θεωρείται καλό τονωτικό του εγκεφάλου και εφιδρωτικό. Το μελλισόχορτο καθαρίζει το μυαλό, αυξάνει την αντίληψη και ενισχύει τη μνήμη, έχει αποδειχθεί βοηθητικό σε ασθενείς με Αλτσχάιμερ.
Χάρη στην ιδιότητά του να δρα κατά των πόνων στις νευρικές απολήξεις, το μελισσόχορτο συστήνεται σε ανθρώπους με πονοκεφάλους, ημικρανίες και άλλους πόνους (π.χ. πόνοι περιόδου, πονόδοντος, εντερικοί κολικοί).
Το βάλσαμο του μελισσόχορτου θεωρείται επίσης ότι ηρεμεί τον υπερκινητικό θυρεοειδή αδένα (νόσος Graves).
Ιδανικό για δίαιτα.
Τέλος, θεωρείται ιδιαίτερα χρήσιμο σε αμοιβάδες και άλλα παράσιτα των εντέρων.

Δράση κατά του έρπητα
Ερευνητές του πανεπιστημίου του Μέριλαντ ανακάλυψαν ότι το μελισσόχορτο είναι αποτελεσματικό ενάντια στην ερυθρότητα της περιοχής που βρίσκεται ο επιχείλιος έρπητας, ενώ το πρήξιμο υποχωρεί μόλις μέσα σε δύο ημέρες. Η ανακούφιση από τα συμπτώματα του έρπητα είναι άμεση και σημαντική, δεδομένου ότι στις περισσότερες περιπτώσεις χρειάζεται περισσότερες από 10 μέρες για να υποχωρήσει.
Για το διάλυμα γεμίστε μισό βάζο με βότανο και το υπόλοιπο με αλκοόλη(ιδανική είναι η βότκα).Καλύψτε το και αφήστε το σε δροσερό,σκοτεινό μέρος.Ανακινείστε το δύο φορές την ημέρα. Αλλάξτε βάζο. Αναμίξτε 1 δόση διάλυμα,1 δόση νερό βρασμένο που έχει κρυώσει. Έτοιμο το διάλυμα αλλά και το "φάρμακο" για τον έρπη.Το καταναλώνεται τοπικά.

ΠΡΟΣΟΧΗ
Το μελισσόχορτο δεν συνιστάται σε εγκυμονούσες και θηλάζουσες γυναίκες.
Επιπλέον, ενώ θεωρείται ασφαλές γενικότερα, συχνά αλληλεπιδρά με φάρμακα για τη θεραπεία του θυρεοειδούς.
Είναι προτιμότερο να καταναλώνεται μέχρι δυο ποτήρια την ημέρα.
ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΚΑΙ ΧΡΗΣΗ
Τα φύλλα του μελισσόχορτου, με τη γλυκιά γεύση και το άρωμα λεμονιού, είναι άριστη προσθήκη για τα ποντς φρούτων, τα κρασιά και τους χυμούς, ενώ το αφέψημα μελισσόχορτου γίνεται αναψυκτικό για τις ζεστές μέρες του καλοκαιριού.
Εξωτερικές πλύσεις με το αφέψημα, κάνουν καλό στην επιδερμίδα και χαλαρώνουν τα νεύρα. Αλοιφή από τα φύλλα και τα λουλούδια του, καταπραΰνουν τους πόνους των ρευματισμών και των αρθριτικών και βοηθούν στην επούλωση εξωτερικών πληγών.
Στην αγορά κυκλοφορούν στικ με μελισσόχορτο, αλλά επίσης μπορεί να χρησιμοποιηθεί και το αφέψημα μελισσόχορτου ως εξής: Βράζετε 2-4 κουταλιές μελισσόχορτου και αφού κρυώσει βουτάτε μέσα βαμβάκι και ταμπονάρετε την πάσχουσα περιοχή. Μπορείτε να το εφαρμόσετε αρκετές φορές την ημέρα.

Μέθοδος Βεντάλιας...Παραφυάδες χωρίς μετακίνηση κυψελών

Μέθοδος Βεντάλιας :Παραφυάδες χωρίς μετακίνηση κυψελών

Οι μήνες Απρίλιος-Μάιος είναι κατάλληλοι για να διαιρέσουμε τα μελίσσια μας με παραφυάδες. Δεν είναι τυχαίο που την περίοδο αυτή έχουμε τη φυσική διαίρεση των μελισσών, δηλαδή το φαινόμενο της σμηνουργίας.

Μάλλον όλοι οι παράγοντες  που επηρεάζουν την εκτροφή και την γονιμοποίηση των βασιλισσών είναι στο ιδανικότερο τους σημείο.

Θα περιγράψω πιο κάτω πως εφαρμόζω εγώ την μέθοδο της "Βεντάλιας" που την αναλύει καλύτερα ο Pierre Jean-Prost στο βιβλίο του "Μελισσσοκομία" στη σελίδα 288. Για μένα αποτελεί ίσως την πιο πρακτική μέθοδο δημιουργίας παραφυάδων, διότι δεν χρειάζεται να τις μετακινήσουμε από το μελισσοκομείο μας χιλιόμετρα μακριά και έτσι  ούτε τα βασιλικά κελιά  κινδυνεύουν κατά τη μετακίνηση, αλλά ούτε μπαίνουμε σε περίσσιο κόπο με μετακινήσεις.

Με τις κλασικές μεθόδους που χωρίζαμε παραφυάδες, θα έπρεπε όταν διαιρούσαμε ένα μελίσσι να πάμε τις παραφυάδες σε απόσταση μεγαλύτερη των 4 χιλιομέτρων, ώστε οι συλλέκτριες των παραφυάδων να μην επέστρεφαν στην θέση που ήταν η αρχική τους κυψέλη.  Με τη μέθοδο της Βεντάλιας που στηρίζεται (όπως θα δούμε παρακάτω) στην ίση κατανομή των συλλεκτριών μελισσών στις παραφυάδες μας, δεν μετακινούμε τις παραφυάδες  εκτός του μελισσοκομείου.

Θα περιγράψω τα βήματα που ακολουθώ εγώ όταν χωρίζω παραφυάδες με τη μέθοδο αυτή.

Βήμα 1: Ορφάνεμα μελισσιού με απομάκρυνση της βασίλισσας

Έστω ότι έχω μία κυψέλη δυνατή με  20 πλαίσια πληθυσμό και θέλω να την χωρίσω σε παραφυάδες.

- Αυτό που κάνω αρχικά είναι να βρω το πλαίσιο όπου βρίσκεται η μάνα του μελισσιού και να το τοποθετήσω σε μια νέα άδεια κυψέλη (5αράκι).

- Επίσης στην κυψέλη μεταφέρω άλλο ένα πλαίσιο με πληθυσμό και γόνο.

Έτσι φτιάξαμε ένα νέο μελίσσι με τη βασίλισσα, με 2 πλαίσια πληθυσμό το οποίο έχει σίγουρα 1 πλαίσιο τροφές και τουλάχιστον 1 πλαίσιο γόνου.                    

Την κυψέλη με τη βασίλισσα που πήραμε,  την τοποθετούμε 1.5-2 μέτρα μπροστά ή πίσω απο την ορφανή κυψέλη, ώστε να δέχεται κάποιες συλλέκτριες μέλισσες. Την τροφοδοτώ με ζαχαροζύμαρο και λίγη γυρεόπιτα και αυτή θα αναπτυχθεί γρήγορα και θα δυναμώσει σε λίγο καιρό ξανά.

Έτσι έμεινε ορφανή η διώροφη κυψέλη στην αρχική της θέση, με 18 πλαίσια να  δέχεται όλες τις συλλέκτριες μέλισσες και με πολύ πληθυσμό, ώστε να εκθρέψει σωστά βασιλικά κελιά.  Τροφοδοτώ  αυτό το ορφανό μελίσσι με ζαχαροζύμαρο και σιρόπι και δεν το ενοχλώ για 9 ημέρες.

Βήμα 2: Χωρισμός σε παραφυάδες την 9η ημέρα απο το ορφάνεμα

Πάμε μετά απο 9 ημέρες στο ορφανό μελίσσι για να χωρίσουμε παραφυάδες. Ο αριθμός των παραφυάδων που θα χωρίσουμε είναι ανάλογος με τον αριθμό των κελιών που έχουν δημιουργηθεί και ανάλογος με τη δύναμη που θέλουμε να έχουν οι παραφυάδες μας.

Εγώ από ένα 18άρι ορφανό μελίσσι δημιουργώ συνήθως 5-6 παραφυάδες.

Τώρα σε κάθε παραφυάδα που δημιουργώ φροντίζω να υπάρχει σίγουρα ένα ή δύο πλαίσια γόνου, ένα πλαίσιο με τροφή και 1 ή 2  μεγάλα βασιλικά κελιά .

Έτσι χαλάω τα υπόλοιπα βασιλικά κελιά και αφήνω σε κάθε παραφυάδα τα μεγαλύτερα βασιλικά κελιά, ώστε οι βασίλισσες που θα βγούνε να είναι δυνατές και καλοταϊσμένες.

Στις παραφυάδες που χωρίσαμε , τοποθετούμε απο ένα κιλό ζαχαροζύμαρο.

Βήμα 3: Τοποθέτηση παραφυάδων γύρω από την αρχική θέση της ορφανής κυψέλης σε σχήμα βεντάλιας.

 Οι κυψέλες των παραφυάδων που δημιουργήσαμε θα πρέπει οπωσδήποτε να έχουν όλες το ίδιο χρώμα, τουλάχιστον στην μπροστινή πλευρά. Μόλις χωρίσουμε τις παραφυάδες τις τοποθετούμε ημικυκλικά και λίγο πιο πίσω απο το σημείο όπου υπήρχε στην αρχή η ορφανή κυψέλη που χωρίσαμε. Αυτό το κάνουμε διότι οι συλλέκτριες μέλισσες όταν επιστρέφουν απο τους αγρούς, δεν θα βρίσκουν την παλιά τους ορφανή κυψέλη με αποτέλεσμα να μπαίνουν στις παραφυάδες που τοποθετήθηκαν ημικυκλικά γύρω από την παλιά θέση. Το ίδιο χρώμα των κυψελών που τοποθετούμε ημικυκλικά βοηθά στο να μπερδεύονται οι συλλέκτριες μέλισσες λόγω παραπλάνησης και να μοιράζονται έτσι ομοιόμορφα-ισάριθμα στις παραφυάδες μας.

Αφού χωρίσαμε και τοποθετήσαμε σε σχήμα "βεντάλιας" τις νέες παραφυάδες, δεν τις ενοχλούμε καθόλου για 25 ημέρες (Βασικός παράγοντας επιτυχίας).

Βήμα 4: Έλεγχος για εκκόλαψη και γονιμοποίηση μετά από 25 ημέρες

Μετά από 25 ημέρες ή και παραπάνω ανοίγουμε προσεκτικά, χωρίς καπνό τις παραφυάδες μας και ελέγχουμε αν γεννά η νέα βασίλισσα. Αν δούμε να γεννά η βασίλισσα δίνουμε τροφή στο μελίσσι και δεν το ενοχλούμε για αρκετές ημέρες. Μετά από δεκαπέντε ημέρες περίπου  ελέγχουμε ξανά την ωοτοκία και τον γόνο της νέας βασίλισσας.

Παρατηρήσεις - Σημειώσεις:

-  Ο λόγος που θέλουμε να μοιραστούν ισάξια οι συλλέκτριες στις νέες παραφυάδες, είναι πως όταν διαταράσσεται η  αναλογία μεταξύ των εσωτερικών εργατριών μελισσών της κυψέλης και των συλλεκτριών μελισσών, τότε οι εργάτριες αλλάζουν συμπεριφορά και η γονιμοποίηση των νέων βασιλισσών παρατηρήθηκε πως καθυστερεί. Έτσι σε μια παραφυάδα με αγονιμοποίητη βασίλισσα είναι ανεπιθύμητο να εκλείπουν  είτε οι συλλέκτριες , είτε οι εσωτερικές εργάτριες.

- Καλό είναι να χρησιμοποιούμε μικρά κυψελίδια (π.χ.  5αράκια) για την τοποθέτηση των νέων παραφυάδων, ώστε αυτά να μη ζορίζονται να διατηρούν τη σωστή θερμοκρασία. Επίσης και  το κερόπανο πάνω απο τα πλαίσια των παραφυάδων μας βοηθά στη διατήρηση της σωστής θερμοκρασίας.

- Στις κυψέλες των παραφυάδων πρέπει να αφήνουμε μικρή είσοδο, γιατί λόγω του μικρού πληθυσμού που έχουν δεν μπορούν να προστατεύουν εύκολα την κατοικία τους, απο εξωτερικούς εχθρούς.

- Έχει παρατηρηθεί πως όταν ορφανέψουμε το μελίσσι που θα χωρίσουμε και πάμε μετα απο 3 μέρες και χαλάσουμε τα βασιλικά κελιά, τότε το ορφανό μελίσσι μετα απο 9 μέρες απο τότε που χαλάσαμε τα κελιά, θα έχει χτίσει νέα κελιά περισσότερα σε αριθμό, μεγαλύτερα σε μέγεθος και πιο καλοταϊσμένα. (Αυτο αναφέρει ο Ζαν Πρόστ)

- Δεν τροφοδοτούμε σιρόπι τις νέες παραφυάδες που χωρίζουμε γιατί υπάρχει κίνδυνος λεηλασίας

- Εγω κάνω έλεγχο την τρίτη ημέρα στο ορφανό μελίσσι και χαλάω τυγχόν σφραγισμένα βασιλικά κελιά, γιατί προέρχονται απο μεγάλης ηλικίας προνύμφες και αφήνω τα ασφράγιστα, τα οποία θα ταϊστούν καλύτερα.

- Μπορούμε άνετα να κόψουμε ένα βασιλικό κελί απο ένα πλαίσιο και να το μεταφέρουμε σε μια παραφυάδα. Κόβουμε προσεκτικά με ένα κοπίδι τμήμα κερήθρας με το βασιλικό κελί και το ενσωματώνουμε προσεκτικά στην κερήθρα της παραφυάδας, κάνοντας ένα βαθούλωμα με το δάκτυλό μας, ώστε να δημιουργηθεί κενός χώρος και τοποθετούμε  εκεί το κελί. 

   

Σύνοψη των εργασιών που ακολουθούμε:

1. Ορφάνεμα κυψέλης που θα χωρίσουμε, απομακρύνοντας τη βασίλισσα με σφραγισμένο γόνο, τροφές και πληθυσμό, λίγα μέτρα πιο πέρα.

2. Τροφοδοτούμε το μελίσσι καλά με βανίλια και σιρόπι και δεν το ενοχλούμε για 9 ημέρες.

3.  Όταν περάσουν 9 ημέρες από τότε που οι μέλισσες ξεκινήσανε να χτίζουν βασιλικά κελιά, χωρίζουμε παραφυάδες φροντίζοντας να μοιράσουμε ισάξια γόνους, τροφές και πληθυσμό. Αφήνουμε 2 μεγάλα βασιλικά κελιά σε κάθε παραφυάδα.

4. Τοποθετούμε ημικυκλικά τις νέες κυψέλες-παραφυάδες γύρω από την παλιά θέση της ορφανής κυψέλης.

5. Τροφοδοτούμε από 1 κιλό ζυμάρι τις παραφυάδες και δεν τις ενοχλούμε καθόλου για 25 ημέρες τουλάχιστον.

6. Έλεγχος για εκκόλαψη βασίλισσας και γέννας μετά από 25-30 ημέρες.

Υπάρχουν κι άλλες παραλλαγές της μεθόδου αυτής και ο καθένας μπορεί να  τις εφαρμόζει σύμφωνα με τις ανάγκες του. Προσπάθησα να παρουσιάσω τον τρόπο που εφαρμόζω εγώ.

Τι θα συμβεί αν εξαφανιστούν οι μέλισσες; Χτύπα ξύλο!

Τι θα συμβεί αν εξαφανιστούν οι μέλισσες; Χτύπα ξύλο!

Φαντάζεστε το καλοκαίρι χωρίς καρπούζι, πεπόνι, αγγουράκι, κολοκυθάκι και μελιτζάνα; Και όχι μόνο αυτά, αλλά και δεκάδες άλλα αγαπημένα μας φρούτα και λαχανικά που εξαρτώνται από τις μέλισσες για την επικονίασή τους, δηλαδή τη γονιμοποίηση του άνθους για να παραχθεί ο καρπός τους. 

Από τα τέλη του 1990, οι μελισσοκόμοι, κυρίως στην Ευρώπη και τη Β. Αμερική, είχαν διαπιστώσει ότι οι πληθυσμοί των μελιφόρων μελισσών (οι μέλισσες που κατοικούν σε κυψέλες και παράγουν μέλι) μειώνονταν με ασυνήθιστα γρήγορους ρυθμούς. 

Οι μέλισσες αυτές είναι απαραίτητες για την παραγωγή της τροφής μας γιατί επικονιάζουν τα φυτά, και δεν είναι οι μόνες. Και άλλα έντομα, όπως οι άγριες μέλισσες και οι πεταλούδες εκτελούν επίσης πολύτιμο επικονιαστικό έργο. 

Πάνω από το 35% της παγκόσμιας παραγωγής τροφής εξαρτάται από τα έντομα-επικονιαστές. 

Από τα 100 είδη καλλιεργειών, τα οποία παράγουν το 90% της παγκόσμιας τροφής, 71 επικονιάζονται από τις μέλισσες. Χωρίς αυτά, εκατομμύρια άνθρωποι και ζώα θα υπέφεραν από στέρηση τροφής. Στην Ευρώπη μόνο, πάνω από 4.000 είδη λαχανικών μεγαλώνουν χάρη στην ακούραστη δουλειά των μελισσών.