Μελισσοθεραπεία: Πώς γίνεται, ποια είναι τα οφέλη της για την υγεία

Η Μελισσοθεραπεία είναι μια μέθοδος επιστημονικών δραστηριοτήτων, που χρησιμοποιεί τα προϊόντα της μέλισσας για θεραπευτικούς λόγους και περιλαμβάνει τις παρακάτω αρχές:

1.      Επιστημονικά πρωτόκολλα για την παραγωγή φαρμακευτικών προϊόντων, προερχόμενων από τη μέλισσα.

2.      Κλινικές δοκιμασίες για τη χρησιμοποίηση προϊόντων της μέλισσας.

Καθορισμός δεδομένων για τη μετατροπή των προϊόντων της μέλισσας σε φαρμακευτικά προϊόντα, είτε αυτούσια είτε σε συνδυασμό με άλλα φαρμακευτικά φυτά και προϊόντα, που βγαίνουν από αυτά.

Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΗΣ ΜΕΛΙΣΣΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ

1.      Διδασκαλία

Παρατήρηση της μέλισσας

Εμπειρία, παραδόσεις και απαντήσεις συγκεντρωμένες από:

–Μελισσοκόμους

–Λαϊκή Θεραπευτική

–Θεραπευτές

Θέτουν

 τα θεμέλια της έρευνας

2.      Έρευνα

Οι σκοποί της

Ø          Να αναπτύξει τη γνώση αναφορικά με τη Μελισσοθεραπεία.

Ø          Να δώσει σε αυτή τη γνώση μια αξιόπιστη μορφή, που μπορεί να μεταδοθεί και να αναπαραχθεί.

Ø          Να προσδιορίσει τις παραμέτρους και τους διάφορους συνδυασμούς τους.

Να αναλύσει τη θεραπευτική δραστηριότητα συγκεριμένων δειγμάτων.

Η πορεία της

Ø          Να προσδιορίσει τις διαδιακασίες της εκτροφής της μέλισσας.

Ø          Να αναπτύξει κλινικές τεχνικές.

Ø          Να προσδιορίσει τις παραμέτρους των διαφορετικών τρόπων παραγωγής των προϊόντων της μέλισσας.

Οι μεταβλητοί παράγοντες

Μια λίστα παραμέτρων, που διαφοροποιούνται:

ü                Η Μέλισσα (είδος, σμήνος, υγεία, φροντίδα)

ü                Η Κυψέλη (τύπος, υλικά, φροντίδα)

ü                Το Περιβάλλον (μόλυνση, χλωρίδα)

Τα Υλικά και οι Τεχνικές (τρύγος, μεταφορά, αποθήκευση)

Τα δείγματα

Πρέπει να υπάρχουν διαθέσιμα προϊόντα για ανάλυση, των οποίων οι διαδικασίες παραγωγής έχουν πολύ καθαρά προσδιοριστεί.

Ανάλυση

Αναλύουμε αυτά τα προϊόντα με σκοπό να ορίσουμε:

ü                Τις θεραπευτικές τους ιδιότητες

ü                Τα κριτήρια της ποιότητάς τους

Τα κριτήρια ποιότητας των διαδικασιών, που χρησιμοποιούνται, για την παραγωγή τους

Διαδικασίες

Βασιζόμενοι σε αυτά τα αποτελέσματα, πρέπει να προσδιορίσουμε τις διαδικασίες, παραγωγής των καθαρών προϊόντων της μέλισσας για θεραπευτική χρήση.

Κλινικές χρήσεις

Να προσδιοριστούν οι κανόνες για την κλινική εφαρμογή των προϊόντων και των τεχνικών της Μελισσοθεραπείας.

Εκδόσεις

Τα αποτελέσματα της έρευνας είναι διαθέσιμα σε όσους ενδιαφέρονται.

3.      Μελισσοτροφία για θεραπεία

ü                Ο Μελισσοκόμος είναι ο συνδετικός κρίκος στη θεραπευτική αλυσίδα.

ü                Η Μελισσοθεραπεία αναγνωρίζει τη δουλεία του και την επιδεξιότητά του.

ü                Ευαισθητοποιεί και εκπαιδεύει τους μελισσοκόμους στην χρήση των προκαθορισμένων διαδικασιών παραγωγής για θεραπευτική χρήση.

ü                Βοηθάει τους μελισσοκόμους στην εφαρμογή αυτών των δεδομένων και στην ποιοτική παρακολούθηση των προϊόντων τους.

Ανοίγει νέες αγορές φαρμακευτικών προϊόντων, που έχουν επιπρόσθετη αξία

.

4.      Φαρμακοποϊία

Ανάπτυξη

Με καθορισμένα και αναπαραγωγίσιμα προϊόντα μπορούμε:

ü                Να αναπτύξουμε φαρμακευτικές φόρμουλες.

Να ψάξουμε συνέργειες μεταξύ διαφόρων προϊόντων της μέλισσας και άλλων φυσικών ενεργών προϊόντων (π.χ. Αιθέρια έλαια)

Παραγωγή

Τα προϊόντα της φαρμακοποϊίας μπορόυν να βρουν εφαρμογή σε οργανισμούς υγείας, κλινικές ακόμη και σε νοσοκομεία.

Σύγκριση  και ιδιότητες Αντιβιοτικών και Αρωματικών Μελιών

ΑΝΤΙΒΙΟΤΙΚΑ

                                                                          

Α.

Σύνθεση:

-Συνθετικά μόρια

Β.

Χημεία:

-Μονοσυνθετικό μόριο

-Σταθερό, αμετάβλητο

Γ.

Προέλευση:

-Ετεροτροφικά καλούπια

Δ.

Αντίσταση:

-Κοινή

Ε. Δράση:

-Βακτηριοστατικά
-Καταστολή ανοσοποιητικού συστήματος

ΣΤ. Παρενέργειες:

-Έχει παρατηρηθεί τοξικότητα

Ζ. Χρήση:

-Όλο και πιο ακριβής

ΑΡΩΜΑΤΙΚΑ  ΜΕΛΙΑ

Α. Σύνθεση:

-Μίγμα μελιού και αιθερίων ελαίων

Β. Χημεία:

-Σύνθετα φυσικά μορια

-Σε συνεχή εξέλιξη

Γ. Προέλευση:

-Προέρχονται από ανώτερα φυτά

Δ. Αντίσταση:

-Δεν έχει παρατηρηθεί

Ε. Δράση:

-Βιοφυσικά, βακτηριοκτόνα

-Αναληπτικά του ανοσοποιητικού συστήματος

ΣΤ.

Παρενέργειες:

-Ευεργετικά

Ζ.

Χρήση:

-Ευελιξία

Αρωματικό μέλι = Μέλι + Αιθέρια Έλαιαà  ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΡΓΕΙΑΣ

Η Αποτελεσματικότητα της Χρήσης των Αρωματικών Μελιών:

Λοιμώξεις

Ψυχο-νευρο-ενδοκρινικά προβλήματα

Φλεγμονώδεις καταστάσεις

Εκφυλιστικές παθολογικές καταστάσεις

Θεραπευτική Δράση/Κλινικές βελτιώσεις:

-Απλά οξέα περιστατικά: από την 3η μέρα της ενάρξεως της δοσολογίας και μετά

-Οξέα περίπλοκα περιστατικά: από την 4η μέρα της ενάρξεως της δοσολογίας και μετά

-Χρόνιες μολύνσεις: από την 3η μέρα ενάρξεως της δοσολογίας και μετά

Ευαισθησία των μικροβίων στα Αρωματικά Μέλια

Ø          Χρυσίζον σταφυλόκοκκος

Ø          Πνευμονιόκοκκος

Πρωτέας

Κολοβακτηρίδιο

Ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού

5.      Φάρμακα

Τα φάρμακα, που προέρχονται από μελισσοκομικά προϊόντα είναι: μέλι, γύρη, βασιλικός πολτός, πρόπολη, κερί, κεντρί. Χρησιμοποιούνται είτε μόνα τους είτε σε συνδυασμούς ή ως παράγωγα αυτών με προϋπόθεση την εφαρμογή πρωτοκόλλων θεραπείας της Φαρμακοποϊίας, όπου υπάρχουν.

6.      Διδασκαλία

Σύνθεση

Ø          Κάθε βήμα του κύκλου αυτού παρέχει πηγές πληροφοριών και εμπλουτίζει την ήδη αποκτημένη γνώση.

Η διδασκαλία ανοίγει νέους δρόμους έρευνας.

Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΗΣ ΜΕΛΙΣΣΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΕ

Παγκόσμιες επιδράσεις της Μελισσοθεραπείας

Ø          Κάθε χώρα συvεισφέρει στην εξέλιξη της Μελισσοθεραπείας.

Ø          Κάθε χώρα αυξάνει την ιατρική της ανεξαρτησία.

Είναι απαίτηση των αναπτυσσόμενων χωρών, η απόκτηση εκτεταμένης ιατρικής ανεξαρτησίας με τη χρήση των δικών τους φυσικών πηγών.

Η Μελισσοθεραπεία σαν μια ανθρωπιστική συνεισφορά

ü                Αποτελεσματικές θεραπείες.

ü                Σεβασμός της οικολογικής ισορροπίας.

ü                Θεραπείες με χαμηλό κόστος.

ü                Από την κλινική στο νοσοκομείο, μια απλή προσέγγιση.

ü                Ιατρική αυτονομία για τη χώρα.

ü                Νέες δραστηριότητες, που δημιουργούν παραπάνω εισόδημα.

Βοηθάει στην άσκηση της επιστήμης των ιατρών.

Η μελισσοτροφία ως συνδετικός κρίκος της θεραπευτικής αλυσίδας.

Μελισσοκομία, Δασοκομία και Γεωργία, όλα αυτά συνεισφέρουν στη βελτίωση της Δημόσιας Υγείας

Αποτέλεσμα

Η Μελισσοθεραπεία συνεισφέρει στη Δημόσια Υγεία, δίνοντας σε μια χώρα την ευκαιρία να αναπτύξει ευρύτερη ιατρική ανεξαρτησία, χρησιμοποιώντας τις δικές της πηγές.

ΠΡΟΠΟΛΗ

Η λέξη «πρόπολης» ετοιμολογικά σημαίνει «προ της πόλεως». Οι μέλισσες  τη χρησιμοποιούν υπό μορφή επικαλύψης, σαν γενική μορφή προστασίας. Εξυπηρετεί το σκοπό να καλύπτει όλες τις τρύπες και τα κενά, που έχει μέσα το μελίσσι. Επιτρέπει όχι μόνο να φτιαχτούν οι καταστροφές στο μέσα μέρος του μελισσιού, στην κατοικία της εργάτριας, αλλά έχει επίσης σκοπό στους ψυχρούς ή πολύ θερμούς τόπους να μειώνει το μέγεθος της εισόδου της κυψέλης, έτσι ώστε να περιορίζει στο ελάχιστο δυνατό την πρόσβαση κρύου ή θερμού αέρα και των δυνητικών εχθρών μέσα στο μελίσσι. Επίσης εξυπηρετεί το σκοπό του να καθυστερεί την εξέλιξη των ασθενειών μέσα στο μελίσσι, λειτουργώντας, ως προφυλακτικό μέσο για τις εργάτριες μέλισσες στην είσοδο του μελισσιού. Ως εκ τούτου προσφέρει μια «μπάρα προστασίας» σε βακτήρια και ιούς. Η χρήση της πρόπολης έχει θεμελιώδη σημασία στην αποικία των μελισσών, αν θεωρήσουμε ότι το μελίσσι σε 50 λίτρα χώρο έχει 40.000 με 50.000 μέλισσες και με θερμοκρασία που κυμαίνεται από 35-38^ο C, με την αντίστοιχη υγρασία να βρίσκεται στο 70% και με την υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη, η κυψέλη παρέχει τις ιδεώδεις συνθήκες για μικροβιακή ανάπτυξη.

Οι μέλισσες κυρίως παράγουν την πρόπολη, ξεκινώντας από φυτικές ρητίνες που εκκρίνονται από τους οφθαλμούς των φυτών και από τη φλοίδα ορισμένων δέντρων, όπως είναι οι λεύκες κτλ. Συλλέγουν τις ρητίνες, τις οποίες προσροφούν και  αναμειγνύουν με το σάλιο τους. Αφού τη μεταφέρουν μέσα στην κυψέλη, με τις τρίχες των ποδιών τους, σκεπάζουν τα εσωτερικά και εξωτερικά μέρη της κυψέλης με την πρόπολη, η οποία ισχυροποιεί την αποικία των μελισσών και της παρέχει ένα υγιέστερο περιβάλλον. Ακόμη η μέλισσα αλείφει το σώμα της με αυτή την ουσία, για να προστατέψει τον εαυτό της από τους φυσικούς εχθρούς.

Χρήση από μέλισσες

Οι μέλισσες τη χρησιμοποιούν για να επιχρίουν τα εσωτερικά τοιχώματα της κυψέλης. Tαριχεύουν με την πρόπολη μεγαλόσωμα ζώα, όπως ποντίκια, που πέθαναν μέσα στην κυψέλη και δεν είναι σε θέση να τα μεταφέρουν έξω.

Η πρόπολη δεν επιτρέπει την ανάπτυξη μικροβίων και δυσοσμιών. Επιχρίουν τα κελιά των κηρυθρών μετά την εκκόλαψη των μελισσών για να τα αποστηρώσουν, ώστε αυτά να είναι έτοιμα, για να γεννήσει η Βασίλισσα.

Φυσικές ιδιότητες

Στη θερμοκρασία των 20 C^o είναι μαλακή και κολλάει, ενώ σε χαμηλότερη γίνεται σκληρή και εύθραυστη. Διαλύεται στη βενζίνη, στην ακετόνη και σε διάλυμα υδροξειδίου του νατρίου. Τα διαλύματα όμως αυτά είναι τοξικά και επικίνδυνα για το δέρμα. Στο οινόπνευμα διαλύεται λιγότερο, αλλά η χρήση του δεν είναι επικίνδυνη.

 

Όταν είναι ακατέργαστη, το χρώμα της είναι σκούρο πράσινο.

Παραλαβή και παραγωγή

Ο μελισσοκόμος συλλέγει την πρόπολη ξύνοντας εσωτερικά τοιχώματα κυψελών, καπάκια και πλαίσια, όπου την εναποθέτουν.

Οι μέλισσες έχουν την τάση να καλύπτουν εκτός από τα τοιχώματα και τα καπάκια και κάθε ανεπιθύμητο σώμα, που θα μπει στην κυψέλη. Εκμεταλλευόμενοι αυτή την ιδιότητα των μελισσών τοποθετούμε πλαστικό πλέγμα στο επάνω μέρος των πλαισίων, το οποίο καλύπτεται από τις μέλισσες με πρόπολη, και αργότερα το μαζεύουμε. Το τοποθετούμε στην κατάψυξη, όπου ψύχεται, και κατόπιν τινάζουμε το πλαίσιο, από το οποίο παραλαμβάνουμε καθαρή πρόπολη.

Οι σκληρές ακαθαρσίες, αφού συλλέγονται με ξύσιμο, απομακρύνονται και μετά η πρόπολη διαλύεται σε ένα διάλυμα 70% αιθυλικής αλκοόλης, η οποία επιτρέπει την αφαίρεση του κεριού, που είναι ελαφρά διαλυτό σε χαμηλές θερμοκρασίες.

Υπολογίζεται ότι κάθε μελίσσι μπορεί να παράγει από 100 έως 300gr πρόπολη το χρόνο.

Τα είδη της πρόπολης και η γεωβοτανική τους προέλευση.

Η πρόπολη συλλέγεται από τις μέλισσες κυρίως από φυτά, δέντρα και μπουμπούκια δέντρων. Στην Ευρώπη και στις άλλες περιοχές με εύκρατα κλίματα, τα δέντρα αυτά είναι: οι λεύκες, καστανίες, αρωματικά φυτά, βελανιδιές. Ανάλογα της βοτανικής προελεύσεως έχουμε διάφορους τύπους πρόπολης, με μικρές διακυμάνσεις στη σύστασή της.  Οι μέλισσες, όπου δεν υπάρχουν δέντρα, όπως σε νησιά, για να συλλέξουν την πρόπολη, μαζεύουν ακατάλληλες ουσίες, π.χ. πίσσα, υπολείμματα χρωμάτων κτλ. Η πρόπολη, που προέρχεται από τετοιες ουσίες είναι επικίνδυνη για το ίδιο το μελίσσι, αλλά και για τον άνθρωπο, αν χρησιμοποιηθεί για θεραπευτικούς σκοπούς. Γι’ αυτό χρειάζεται προσοχή κατά την επιλογή της πρόπολης, που προορίζεται για θεραπευτική χρήση. Διαφορετικά μπορεί να προκληθούν αλλεργίες, μολύνσεις και ερεθισμοί του δέρματος

Τα χαρακτηριστικά μιας καλής ποιότητας πρόπολης

Μια χρήσιμη και καλής ποιότητας πρόπολη πρέπει να έχει τις παρακάτω ιδιότητες:

Ø          Να είναι φρέσκη, όχι μεγαλύτερης ηλικίας των 2 ετών.

Ø          Να είναι καθαρή.

Ø          Να μην περιέχει ξένα σώματα, όπως ξύλα, μπογιές κυψελών, πίσσα κτλ

Διατήρηση της πρόπολης

Η πρόπολη διατηρείται σε ερμητικά κλειστά βάζα, μακριά από το φως και την υψηλή θερμοκρασία. Η χρήση της όταν είναι φρέσκια, μας βοηθάει στο να επωφεληθούμε το μέγιστο των ιδιοτήτων της. 

Χημική σύνθεση της πρόπολης

Η σύνθεση της πρόπολης διαφέρει, σύμφωνα με την βοτανικής της προέλευση. Ωστόσο είναι εύκολο να αναγνωριστούν ορισμένα από τα 150 διαφορετικά συστατικά, που κάνουν την πρόπολη ένα πραγματικό «χείμαρρο» από αρωματικά συστατικά. Μόλις βγει από την κυψέλη, η πρόπολη είναι ικανή να αποκαλύψει ένα μεγάλο μέρος από τα μυστικά της:

Ø          50 με 55% ρητίνες

Ø          20 με 35% κερί (ένα μίγμα από πράσινο κερί φυτική προέλευσης, και το προστιθέμενο κερί των μελισσών)

Ø          5 με 10% αιθέρια έλαια

Ø          5% γύρη

Ø          5% από άλλες, οργανικές και ανόργανες ουσίες

Πρέπει να σημειώσουμε την παρούσία των πάνω από 40 φλεβονοειδών, των αλειφατικών αρωματικών οξέων, των φαινολικών στοιχείων, των αρωματικών αλδεϋδών, των αμινοξέων, των ζακχάρων και πολλών βιταμίνων.

Η πρόπολη στην Μελισσοθεραπεία

Η πρόπολη είναι γνωστή από αρχαιοτάτων χρόνων. Στις παλιές γραφές ονομαζόταν «μαύρο κερί». Οι Έλληνες, οι Πέρσες οι Ρωμαίοι, οι Αιγύπτιοι, οι Άραβες και οι Ίνκας τη χρησιμοποιούσαν για τις βιολογικές της ιδιότητες. Ο Ιπποκράτης συνιστούσε την επάλειψη με πρόπολη για την επούλωση των πληγών. Στη Ρώμη, όπου μια ολόκληρη κουλτούρα ήταν αφιερωμένη στη μέλισσα και στα προϊόντα της, η πρόπολη πουλούνταν πιο ακριβά από το μέλι. Κάθε Ρωμαίος λεγεωνάριος την είχε μαζί του κατά τη διάρκεια των στρατιωτικών του εκστρατειών. Για τους Αιγυπτίους, η μέλισσα είχε μεγάλη θρησκευτική σημασία και συμβόλιζε τη γενναιότητα, ενώ στη Μινωϊκή εποχή τη γονιμότητα, με το γνωστό σήμα της μέλισσας των μαλλίων. Η πρόπολη χρησιμοποιούνταν στην θεραπευτική από τους ιερείς, για μεγάλη ποικιλία ασθενειών καθώς επίσης στην ταρίχευση πτωμάτων. Ο διάσημος ιατροφιλόσοφος Αβικένας, στον 11^ο αίωνα είχε παρατηρήσει ότι η πρόπολη δρα αποτελεσματικά στους τραυματισμούς από βέλη τόξων κατά τη διάρκεια πολεμικών επιχειρήσεων. Στο τέλος του 19^ου αιώνα, στη Ρωσία και στη Γερμανία, η αγορά ήταν γεμάτη από πρόπολη. Ήταν γνωστή για τη χρήση της ως θεραπεία των μολύνσεων και για την επούλωση πληγών, όπως επίσης και ως αντιφλεγμονώδες, με τη μορφή αλοιφής, λοσιόν και εμπλάστρου. Οι σημερινές χρήσεις της πρόπολης στην ιατρική έχουν μεταφερθεί στις μέρες μας από γενιά σε γενιά. Τις τελευταίες δεκαετίες στην Ανατολική Ευρώπη, Ασία και κυρίως στην Ιαπωνία, η σύγχρονη ιατρική κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η πρόπολη πρέπει να πάρει τη θέση που της αξίζει, όπως αποδείχτηκε μετά από πολυετή έρευνα σε αναγνωρισμένα και φημισμένα εργαστήρια.

Γενικές ιδιότητες της πρόπολης

Η πρόπολη και ορισμένα από τα συστατικά της έχουν πολλές βιολογικές και φαρμακολογικές ιδιοτήτες. Οι βακτηριοστατικές ιδιότητές είναι ισοδύναμες με τα αντιβιοτικά. Πράγματι, το επικάλυμμα της πρόπολης, που είναι πολύ λεπτό και καλύπτει το εσωτερικό του μελισσιού, έχει αποδειχτεί αρκετό για να εμποδίσει τη διάβρωση του ξύλου, για την οποία υπεύθυνος είναι ο Bacillus larvae, που γρήγορα εξελίσσεται. Τα πολλά φλαβονοειδή (που περιλαμβάνονται στην πρόπολη) και η συγκέντρωσή της σε αρωματικά μόρια είναι η αρχή της αντιβακτηριδιακής της δράσης.

Η πρόπολη αποτελεί μια πραγματική παρεμπόδιση για τη σήψη, πράγμα που εξηγεί την ταρίχευση των μικρών εισβολέων, μετά από κάλυψή τους με αυτή.

Η πρόπολη έχει τοπικά αναισθητικά χαρακτηριστικά χάρη στα αιθέρια έλαια, τα οποία σύμφωνα με ορισμένες μελέτες είναι 3 φορές ισχυρότερη από τα αναισθητικά. Επουλώνει τις πληγές και βοηθάει στην ανάπλαση των ιστών (σχετικά με εγκαύματα δευτέρου βαθμού, εκζέματα κτλ). Η πρόπολη είναι πολύ αποτελεσματική στην υγεϊινή της στοματικής κοιλότητας, υπό μορφή οδοντοπλυμμάτων, όπου καταπολεμά τις διάφορες λοιμώξεις και την κακοσμία. Βοηθάει στη θεραπεία κρυολογημάτων, πονόλαιμων, χρόνιων φαρυγγίτιδων, αφθών, γαστρεντερίτιδας, κολίτιδας.

Όλοι οι τύποι πρόπολης έχουν την ιδιότητα να ενεργοποιούν το ανοσοποιητικό σύστημα.

Η αντιβακτηριακή δράση της πρόπολης

Η πρόπολη καλύπτει μεγάλο φάσμα βακτηρίων. Η παράλληλη χορήγηση της πρόπολης με τα αντιβιοτικά μειώνουν τις βλάβες, που προκαλούν τα τελευταία στον οργανισμό. Η πρόπολη δρα στο σταφυλόκοκκο, στο στρεπτόκοκκο, που είναι υπεύθυνοι για μολύνσεις της στοματικής κοιλότητας.

Το σιναμικό οξύ, ορισμένα αρωματικά συστατικά και πολλά φλαβονοειδή είναι ουσίες, που δρα σαν αντιβακτηριακό μέσο η πρόπολη. Οι μηχανισμοί που προκαλούν το θάνατο των βακτηριδίων δεν έχουν πλήρως κατανοηθεί, αλλά πολλοί Ιάπωνες ερευνητές απέδειξαν ότι η πρόπολη μπορεί και αναστέλλει τη μικροβιακή ανάπτυξη, προκαλώντας τη ρήξη της κυτταρικής μεμβράνης του βακτηριδίου και εμποδίζοντας με αυτό τον τρόπο τη διαίρεση-πολλαπλασιασμό του κυττάρου.

Αντιιοκή δράση της πρόπολης

Η δράση της πρόπολης κατά των ιών, είναι επίσης πολύ σημαντική και τα φλαβονοειδή που περιέχει, είναι κατά πάσα πιθανότητα υπεύθυνα για αυτή. Η δράση τους κατά των ιών του τύπου έρπη, και των αδενο-ιών έχει πλήρως επεξηγηθεί. Άλλα συστατικά, όπως οι εστέρες και το καφεϊκό οξύ εμπλέκονται στην δράση της πρόπολης. Τέλος, η πρόπολη λόγω της αντιικής της δράσης δρα προφυλακτικώς στη γρίπη, ηπατίτιδα Β και έρπη ζωστήρα.

Αντιμυκητισιακή δράση της πρόπολης

Η πρόπολη αποδεικνύεται αποτελεσματική εναντίον των επιθέσεων της επιδερμίτιδας από παθογόνους μύκητες. Στη δερματολογία και στην κοσμητολογία εξασφαλίζει τη λάμψη και τη στιλπνότητα του δέρματος, μειώνοντας τα Candida και Microsporum. Φαίνεται ότι η πρόπολη ενεργοποιεί το ανοσοποιητικό σύστημα και παράγει μεγαλύτερο αριθμό μακροφάγων, απαραιτήτων για την εξολόθρευση των μυκητών και των βακτηρίων.

Επουλωτική δράση της πρόπολης

Η πρόπολη επιταχύνει την επούλωση των κατεστραμμένων ιστών, κυρίως χάρη στα αιθέρια έλαια. Μελέτες έχουν αποδείξει την προστατευτική δράση της πρόπολης στους ιστούς, που έχουν υποβληθεί σε ραδιενέργεια. Η αντιοξειδοτική δράση της πρόπολης έχει μεγάλη επίδραση στην αναγέννηση κατεστραμένων κυττάρων, η οποία οφείλεται στα φλαβονοειδή, που περιέχει και τα οποία δεσμεύουν τις ελεύθερες ρίζες οξυγόνου.

Αναισθητική δράση της πρόπολης

Οι αναισθητικές ιδιότητες της πρόπολης οφείλονται στα πτητικά της έλαια (αιθέρια έλαια) και συνιστάται για τοπική αναισθητική χρήση, π.χ. για δείγματα εντόμων.

Αντιπαρασιτική δράση της πρόπολης

Η πρόπολη είναι αποτελεσματική στην αναστολή των παρασίτων, όπως Τριχομονάδα, Τρυπανόσωμα κτλ. Η αντιπαρασιτική της δράση οφείλεται στην αναστολή της σύνθεσης της πρωτεϊνης τους.

Αντιφλεγμονώδης δράση της πρόπολης

Μια πιθανή εξήγηση της αντιφλεγμονώδους δράσης της πρόπολης είναι η αναστολή της σύνθεσης της προσταγλανδίνης, που είναι υπεύθυνη για την εκδήλωση της φλεγμονής.

Προϊόντα με πρόπολη

Στο εμπορίο η πρόπολη κυκλοφορεί υπό μορφή:

Ø          Ταμπλετών

Ø          Καψουλών

Ø          Βαμμάτων

Ø          Διαλυμάτων

Ø          Καραμελών

Ø          Οδοντοπαστών

Ø          Τσιχλών

Όπως και σε σκευάσματα με άλλα προϊόντα, μέλι, γύρη, βασιλικό πολτό, Echinacea, με θαλασσινό νερό spray για τη μύτη.

Στα καλλυντικά:

Ως συστατικό στις κρέμες, λοσιόν, σαμπουάν, σαπούνια, lip sticks, αντιηλιακές κρέμες.

Στα βερνίκια που χρησιμοποιήθηκαν για το γυάλισμα των βιολιών Στραντιβάριους.

Χρήσεις

Ø         Δερματολογία: βακτηριδιακές και μυκητισιακές λοιμώξεις, τραύματα, εγκαύματα, έλκη, ψωρίαση, έκζεμα

Ø          Στοματολογία

Ø          Γαστεντερολογία: παράσιτα

Ø          Ρευματολογία

Ø          Ω.Ρ.Λ.

Ø          Μετεγχειρητικά προβλήματα

Ø  Ουροποιητικό σύστημα: προστάτης, υπερπλασία, λοιμώξεις ουροποιητικού

ΚΕΡΙ

Παραγωγή

Το κερί παράγεται από τις νεαρές εργάτριες, ηλίκιας 2 εως 3 εβδομάδων, από τους κηρογόνους αδένες που βρίσκονται κάτω από την κοιλιά τους. Για να παραχθεί ένα κιλό κερί, οι μέλισσες καταναλώνουν 8,5 κιλά μέλι και μικρή ποσότητα πρωτεϊνών, που παραλαμβάνουν από τη γύρη. Οι πρωτεϊνες χρησιμοποιούνται για την παραγωγή ενζύμων, χρήσιμα για τις διάφορες χημικές αντιδράσεις για τη σύνθεση του κεριού.

Μορφή

Κατά κανόνα το κερί είναι άσπρο, αλλά στις κηρήθρες παίρνει το κίτρινο χρώμα, που οφείλεται στα καροτινοειδή της γύρης.

  

Χημική σύνθεση

Το κερί περιέχει άνω των 300 ουσιών

Ø          Υδρογονάνθρακες: 16%

Ø          Αλκοόλες: 30%

Ø          Υδροξυοξέα: 15%

Ø          Λιπαρά οξέα: 30%

Ø          Διόλες: 4%

Άλλες ουσίες (χρωστικές, πρόπολη κτλ):5%

Φυσικές ιδιότητες

Ø          Έχει οσμή και γεύση, που την παίρνει από το μέλι, πρόπολη, γύρη κτλ.

Ø          Διαλυτό στους οργανικούς διαλύτες (αιθέρα, βενζίνη κτλ) και αδιάλυτο στο νερό.

Ø          Το κερί είναι υλικό μεγάλης αντοχής, διατηρείται χιλιάδες χρόνια και βρέθηκε στις μούμιες των Φαραώ.

Διαδικασία παραλαβής

Το κερί παραλαμβάνεται από:

Κομμάτια κηρηθρών, που προέρχονται από τα τοιχώματα της κυψέλης, παλιές κηρήθρες, απολεπίσματα κηρηθρών. Όλα αυτά μεταφέρονται σε ειδικές συσκευές, όπου ακολουθεί το λιώσιμο του κεριού, που γίνεται με ζεστό νερό ή με ατμό.

Οι ξένες ύλες κατακάθονται στον πυθμένα ή παραμένουν διαλυμένες στο νερό και έτσι παραλαμβάνεται το κερί. Για τη λεύκανση χρησιμοποιούνται και χημικά μέσα, όπως οξαλικό οξύ, θεϊικό οξύ, χλώριο, που είναι άριστα λευκαντικά, αλλά παράλληλα είναι τοξικά, γιατί είναι δυνατόν να απορροφόνται μικροποσότητες από το κερί. Από αυτή τη διαδικασία λαμβάνουμε καθαρό και λευκό κερί.

Παλαιότερα, αλλά και σήμερα για τον καθαρισμό χρησιμοποιείται ηλιακή ενέργεια, όπου το κερί χύνεται κατά λεπτά στρώματα σε λαμαρίνες. Από κάθε τόνο μελιού που τρυγείται παράγονται περίπου 10 κιλά καθαρού κεριού, σαν προϊόν των απολεπισμάτων.

Χρήσεις

Ø          Κατασκευή φύλλων κηρήθρας.

Ø          Παρασκευή λαμπάδων και κεριών.

Ø          Στη βιομηχανία φαρμάκων για επιχρίσματα χαπιών.

Ø          Στη ζωγραφική τέχνη.

Ø          Στην οδοντοτεχνική για κατασκευή καλουπιών.

Βερνίκι και χρώματα.

Είναι γνωστό ότι το κερί (κηρός κατά τους αρχ. Έλληνες) γνώρισε μεγάλη δόξα στους αρχαίους χρόνους, όπου χρησιμοποιούνταν σε έμπλαστρα και σε καταπλάσματα για τη θεραπεία πληγών και εγκαυμάτων καθώς και στην περιποίηση του δέρματος. Ο Ιπποκράτης συνιστά αυτό για καταπλάσματα στο λαιμό και για πλύσεις στις φλεγμονές του λάρυγγος, στόματος και στις αμυγδαλίτιδες.

Ωστόσο στους επόμενους αιώνες έπαψε να χρησιμοποιείται στην παραδοσιακή ιατρική. Τις τελευταίες δεκαετίες με την εμφάνιση της «πράσινης διατροφής» και τη χρήση των βοτάνων στη θεραπευτική, το κερί της μέλισσας αποτελεί και πάλι μέρος της θεραπευτικής.

Ως εκ τούτου χρησιμοποιείται με μεγάλη επιτυχία στη θεραπεία της αρθρίτιδας, στις ωτίτιδες, στις φλεγμονές της ρινικής περιοχής, στις δερματοπάθειες και στο βρογχικό άσθμα.

Φαίνεται επίσης ότι έχει ισχυρές αντιμικροβιακές ιδιότητες κατά ορισμένων βακτηριδίων, όπως π.χ. στις σαλμονέλες.

Στην Κοσμητολογία χρησιμοποιείται μέσα σε κρέμες προσώπου, χεριών, σώματος, γαλακτώματα καθαρισμού, αλοιφές, lip-stics, κραγιόν κτλ. Η χρήση του μέσα στις κρέμες και στα γαλακτώματα, λόγω των ενυδατικών και απαλυντικών ιδιοτήτων του, βοηθάει στη φροντίδα του ευαίσθητου, αφυδατωμένου και καταπονημένου από τον ήλιο, τη σκόνη και γενικώς τη ρύπανση του περιβάλλοντος δέρματος. Καθαρίζει την επιδερμίδα και έτσι προστατεύει το δέρμα από την πρόωρη γήρανση.

Στη δερματολογία συνιστάται, λόγω των αντιφλεγμονωδών ιδιοτήτων του, για την επούλωση πληγών και ελκών. Το κίτρινο κερί υπό μορφή εμπλάστρων χρησιμοποιείται στις ρευματοπάθειες και νευραλγίες.

Στην προσθετική οδοντιατρική χρησιμοποιείται για τη λήψη εκμαγείων και στην περιοδοντολογία ως αντιφλεγμονώδες.

Στην φαρμακοτεχνία βρίσκει εφαρμογή στην παρασκευή υποθέτων και στη λείανση των ταμπλετών

ΚΕΝΤΡΙ

Παραγωγή

Το δηλητήριο παράγεται στον αδένα και αποθηκεύεται στην κύστη. Άρχίζει να παράγεται λίγο πριν από την εκκόλαψη της εργάτριας και φθάνει στη μέγιστη ποσότητα (0,3mg) όταν η εργάτρια έχει ηλικία περίπου 15 ημερών και σταματάει να παράγεται όταν γίνει 25 ημερών. Κατά συνέπεια η ηλικιωμένη μέλισσα δεν μπορεί να ανανεώσει το δηλητήριο.

Μορφή

Είναι ένα διαυγές υγρό με χαρακτηριστικό άρωμα και πικρή γεύση.

Συστατικά

Κύρια συστατικά είναι:

Ø          Η Μελιτίνη, ένα πεπτίδιο, το οποίο όταν ενεθεί ελευθερώνει ισταμίνη, αιμολύει τα ερυθρά αιμοσφαίρια, με συνέπεια να προκαλείται πόνος και οίδημα.

Ø          Υαλουρονιδάση

Ø          Φωσφολιπάση

Ντοπαμίνη

Παραλαβή

Με τη χρήση ηλεκτρικού ρεύματος προκαλείται στις εργάτριες-μέλισσες η διάθεση να κεντρίσουν. Τοποθετούμε ένα συρμάτινο πλέγμα, που καλύπτεται με νάϋλον και οι ερεθισμένες εργάτριες κεντρίζουν το νάϋλον, αφήνουν το δηλητήριο τους, χωρίς να χάσουν το κεντρί τους, και έτσι συλλέγεται το δηλητήριο σε γυάλινα πλάκα, που βρίσκεται κάτω από το νάϋλον.

Κατά αυτό τον τρόπο μπορεί να συλλεχθεί 1gr δηλητηρίου από 20 περίπου μελίσσια

Χρήσεις

Χρησιμοποιείται για τη θεραπεία ρευματοειδούς αρθρίτιδας και αυτό προκύπτει και από το γεγονός ότι οι μελισσοκόμοι σπάνια πάσχουν από ρευματοειδή αρθρίτιδα. Είναι γνωστή η αλοιφή Forapin, για τη χρήση της στις ρευματοπάθειες.

Επίσης χρησιμοποιείται και για απευαισθητοποίηση ατόμων ευαισθήτων στα τσιμπήματα των μελισσών.